Przed domem jarzębina

Autor:

Przed domem jarzębina
Ku ziemi się ugina.
Widzisz, coraz to śmielej
Jesień sobie poczyna.

Już z pożółkłych połonin
Hucuł swe siada goni.
Weź pierwsze z brzegu ziele.
Rozetrzesz je na dłoni.

W garsteczce tego prochu.
W trembity niskiej szlochu.
W obłokach, ach. we wszystkim -
Jesieni jest po trochu.

Zapisz tę porę, zapisz.
Bo zaraz ja utracisz.
Pozbieraj ja. pozbieraj.
Jak umiesz, jak potrafisz.

Czytaj dalej: Pasterka - Jerzy Liebert