ćwiczę deszczowe przewroty

woda pęka rozłupana wiatrem
niesie ozon przed sobą

jachty wielokrotne bielą masztów
podpierają kołyszący się mrok

wlepiając się w powietrze
zabandażowana czułością
moknę systematycznie

rozpływam się w lustrach
rzucając na łóżko cień

uczę się gwizdać na fale

uczę się gwizdać na fale - boskie:) jak zwykla lekko i elastycznie, tak po kociemu:) i pomimo tego deszczu mogłabym tu schować sie na dłużej...
pozdr.

bardzo łądny utwór. ciekawe metafory, zachecajacy tytul- bomba i tyle:)

Pozdrawiam
Agata

"wlepiając się w powietrze
zabandażowana czułością
moknę systematycznie"

Tak (tylko: po co to łóżko tu - tak?)
pzdr. (PaniKo cie znikalska :) - bezet

ha! no i tego mi było do szczęścia dziś trzeba :)
dzięki wielkie :)

serdecznie pozdrawiam
Natalia

zazdroszcze... :)

terunia haha

ech kobiety !!!!

co wam się w tym podoba , zupełnie nie rozumiem

Ja też jestem "za"

Wróciłem w myślach nad Narew - to chyba dobrze świadczy o wierszu :)
Dziękujęi pozdrawiam
Wuren

tym razem do mnie nie przemówiłaś Kocico..
zobaczyłam fale, sztorm, wiatr, kobietę
ale bez większych emocji patrzyłam na ten obraz
wiersz nie jest zły, ale jakoś nie dla mnie
koniec mi się tylko podoba :))

pozdrawiam
Emilka

Wystarczy wprowadzić (literacko) sztorm w pierwsze trzy zwrotki, żeby... było doskonale? Nie; żeby było tak jakbym ja to widział, czyli by było na co gwizdać. Moknąca i szarpana nie zdąży się chyba "zabandażować czułością", a jeśli zrobiła to przedtem, to trochę za ładnie i sucho leżą te bandaże. Dwa pierwsze zdania piękne, ale trochę zbyt statyczne; proponowałbym bardziej zdawkowe migawki (niekoniecznie takie jak "Kronikach filmowych").

Wiersz tyle ciekawego niesie, że jest po co go poprawiać (Dla samego widzimisię Witolda M. akurat nie warto).

Pozdrawiam i służę suchym ręcznikiem oraz gorącą herbatą z lipy!
[sub]Tekst był edytowany przez Witold Marek dnia 26-08-2004 11:57.[/sub]

No Kocie... Świetne te przewroty.

"wlepiając się w powietrze
zabandażowana czułością
moknę systematycznie"

Yummie!

No, tu trochę obrazoburczo, Kocie, spuentowałaś! Wszak gwizdanie w czasie żeglowania przynosi pecha! Nie wolno! Ale PeeL, w zaciszu, może sobie na to pozwolić, patrząc wyzywająco na sztormowany port. A ten Cień, rzucony na łóżko, to On PeeLa bandażował wcześniej czułością, kiedy mokła systematycznie? Fajnie! Podoba!
Hy!
Ja.