Pod śniegiem

w nas ciepłe miejsce
otwarte codzienną rozmową
wino nie zdąży odetchnąć
po oczekiwaniu w lenistwie

odnajdziemy pod poduszką
spóźnione święto snu
zbyt wczesne przebudzenie
po północy dzień nie umiera

od tonięcia w bieli chroni
drugie dno

ciepłe miejsca
otwarte rozmową
wino nie zdąży odetchnąć
w lenistwie

pod poduszką
spóźnione święto snu
wczesne przebudzenie
po północy dzień nie umiera

od tonięcia w bieli
drugie dno

tak, wtedy nie umiera we mnie myslenie o tym wierszu
"spóźnione świeto snu" - wedle mego, łapie i trzyma, bardzo na czasie, pozdrawiam

"bierz co chcesz" - powiedziałeś
:D
biorę
biorę
już!
:*
lubię Cię takiego - szczodrego
:D

Biel jest symbolem czystości i niewinności, a także odnowy życia duchowego, ale to tylko mały fragment prawdy o tym kolorze ;)
Mamy tutaj do czynienia ze zrównoważoną mieszaniną wszystkich barw.
Podobnie jak w matematyce, w pewnych przypadkach dwa minusy dają plus.
To chyba pierwszy Twój wiersz Krzysiu, który odbieram tak optymistycznie, od początku do końca (bez końca;)
Ciepły, otwarty z drugim wysokim dniem, dnem ;)

Podoba mi się, pozdrawiam.

Byłoby dobrze bez " drugiego dna " - to jeden z najbardziej głupich i pustych zwrotów jakie znam...
: )

... to jest druga strona medalu? Góra albo dół :)... nie umiera, ale zanim wstanie, to jeszcze CHWILĘ :)

Pozytywnie, pozdrawiam.

fajny obrazek:)
pzdr

Podoba mi się treść i wersyfikacja Jacka, choć sama bym widziała ten wiersz w długiej frazie, bardziej prozatorskiej.

Pozdrawiam serdecznie i pogody ducha w serduchu na święta życzę :))
/b