delicje

nie śpieszmy się...
smakujmy siebie powoli
delektujmy się każdym promieniem
a jeśli coś zaboli
to tylko niewielkim cierniem
który z łatwością wyrwiemy

oswajaj mnie krok po kroku
tak, by czegoś nie minąć, nie spłoszyć

nie pędźmy więc...
dawajmy sobie chwile
subtelności słonecznych muśnięć
koronkowych spojrzeń zza rzęs
przytuleń, przymileń, motyleń
zalotnie, ulotnie, miluśnie

oswajać cię będę mój luby
wolniutko, by nic nie pogubić

stąpajmy ostrożnie, uważnie
by nie prześcignąć bezpowrotnych marzeń
muślinowych objęć, cennych drżeń
i nieśmiałych, ogromnych chceń

Wspominając Mirka G., dnia 29.12.2009 r.

tytuł jak wiersz... pięknie!
"nie pędźmy więc...
dawajmy sobie chwile
subtelności słonecznych muśnięć"
niesamowicie pięknie :)))
jestem pod wrażeniem Oxyvio. naprawdę!
tyle ciepłej nadziei, takiej chęci pielęgnacji uczucia no nie widziałem w żadnym innym wierszu po prostu. niesamowita dbałość o każdy szczegół stanu, którym żyje peel.ale co najważniejsze bez strachu - taka pewność siebie przemawia. i dobrze!
pozdrawiam serdecznie Oxyvio. naprawdę jak dla mnie super! pozdrawiam serdecznie :))))

nastrój jest
ciepło że bije z wiersza też się nie da ukryć
szczerość a jakże
że dobrze - pewnie że dobrze:)
pozdrawiam
r

Ojejciu, nie dość, że z subtelnej tkaniny, to jeszcze niebanalnym wzorem utkany.
Dwa ładne neologizmy błyszczą jak oczko w pierścionku.
Biorę!
Ale się rozmarzyłam...

Serdeczności.

Pięknie, pięknie, "zalotnie, ulotnie, miluśnie"!
Śliczny Twój wiersz, delikatny i pisany lekkim piórem.
Ja niedawno zaczęłam pisać wiersz,
na bazie dwóch cytatów postaci lisa z "Małego Księcia",
ale mi niestety nie wyszło, tytuł "oswojenie".
Jestem zauroczona, Joasiu słowami wiersza.
Serdeczne uściski
- baba

Subtelnie, lekko, wyrażasz stan dojrzałego "oczekiwania" bliskości. Bardzo kobiece piękno! Pozdrawiam Oxyvio! Para:)

jak ja lubie takie kobiece wiersze::)...rozmarzylam sie Oxy;)pozdrowki:)

to tak jak ja :))))) Joa, po prostu ...kobiecej subtelności cudeńko!!!
zabieram, żeby się delektować :)))
serdecznie i cieplutko -
Krysia

Krzysztofie, jak się cieszę, że tak bardzo Ci się spodobał wiersz! Nie spodziewałam się aż takiego zachwytu! Jestem oszołomiona! Naprawdę! :-))))
Pozdrawiam także serdecznie. :-)

dokładnie, wspomnienia śa piękne, ze jeśli mamy co wspominać,
piękny wzruszający wiersz, zabieram Janeczko, do ulu :))))
najlepszego

Panie Biały, cieszę się niezmiernie, że zasłużyłam wreszcie i na Twoją pochwałę! Niełatwo było! :-)))
Pozdrawiam.

Alu, to bardzo poetycki, metaforyczny komentarz. Dziękuję! Jak się cieszę, że udało mi się Ciebie rozmarzyć!
Uściski.

Dziękuję, Babo!
Napisz swój wiersz o oswajaniu. Może powinien trochę jeszcze poczekać, poleżeć - i wróć do niego? Strasznie jestem go ciekawa.
Poza tym moim zdaniem o wiele za mało mówi się i pisze o oswajaniu głębokich uczuć.
Uściski równie serdeczne, Izo!

Bardzo Ci dziękuję, Aniu, za ten miły koment. Pozdrawiam serdecznie. :-)

Beato, dziękuję i cieszę się ogromnie! Pozdrówki ciepłe. :-)

to tak jak ja :))))) Joa, po prostu ...kobiecej subtelności cudeńko!!!
zabieram, żeby się delektować :)))
serdecznie i cieplutko -
Krysia
Dziękuję, Krysiu! bardzo się cieszę! :-)))
No popatrzcie, nareszcie udało mi się napisać kobiecy wiersz! :-))) Jednak kobietą się jest tylko przy mężczyźnie. ;-P
Pozdróweńka cieplutkie. :-)

Stasiu, strasznie Ci dziękuję za pochwałę i zabranie!
Najlepszego, i obyśmy miały nie tylko wspomnienia. :-)))

iście same delicje,
prawdziwie najprawdziwsze,
pięknie piszesz, mościa Oxywio,
pięknie,
zda się, że nie pierwszy raz Cię chwalę :)
słoneczności

Zda się, że nie pierwszy raz! ;-))))
Rozpieszczasz mnie, miła Jagodo! :-)
Dzięki serdeczne i słoneczności styczniowe - te najpiękniejsze z bielą śniegu!

Rzeczywiście - nic, tylko się delektować: optymizmem, subtelnością, klimatem... i szczerością... Z uznaniem :)