imaginacja wykreślna

na horyzoncie moich marzeń
znaczę punktami odniesienia
zbiegi kolejnych wyobrażeń
miodowo-senne zamyślenia

z teraźniejszości w nieskończoność
myśli jak linie pomocnicze
najkrótszą pomykają drogą
z lekkością wszystkich nieobliczeń

skonstruowałam perspektywę
a jednak ciągle czegoś brak...
w ostatnim porywie natchnienia
ustawię jeszcze domek
z kart

-------------------------
kto nie miał do czynienia z geometrią wykreślną, niech się raczej nie chyta ;)
tekst odkurzony, poniekąd za sprawą seżuryny, znaczy seweryny żet

Bardzo ładmy, ale w trzecim słupku popraw rytm, będzie super!
Może: "w ostatnim zrywie niemówienia".
w trzecim od końca.
PS. Jestem inzynierem konstruktorem mostów. Wiem dobrze czym jest geometria wykreslna.

Co jest dobre, to jest dobre, nawet jeżeli nie jest (ni musi być) bardzo dobre. Nie przypominam sobie teraz innych wierszy autorki, poza poprzednim zamieszczonym tu; no i, jak tamten mnie nie wciągnął, tak obok tego nie mogę przejść obojętnie, i to nawet jeżeli nie jestem zwolennikiem wierszy regularnych [w końcu złamanie metrum jest epokowym postępem vel osiągnięciem, co umożliwiło rozwój twórczości], ni znam się na geometrii wykreślnej, ale jak mówiłem i powtarzam, co jest dobre, to jest dobre, że wymowne, że wpływa, że inspiruje czytelnika. Ale też, właśnie pełne (idealne) rymy trochę odwracają moją uwagę od śledzenia, co się dzieje w wierszu vel co wyraża wiersz, ale taka to już jest moja przypadłość i takie moje upodobanie. Z tym, że regularność, że ramy, że rymy, też mają swoją zaletę [nawet jeżeli w pewnym stopniu to już jest przebrzmiała pieśń] i właśnie w wielu sytuacjach poprzez rygor kompozycyjny lepiej odzwierciedla się to, co w duszy autorowi gra. No i wcale nie wykluczam, że literatura jeszcze zrobi taką woltę, że znowu mogą najbardziej liczyć się w literaturze stare prawdy i wymogi, zwłaszcza co do form zewnętrznych wiersza vel estetyki. Bo, co do wnętrza wiersza vel poezji, to prawda i wartości moralne (vel etyka) były, są i będą zawsze te same; i to nie tylko mam taką nadzieję, ale jestem tego pewny, bo inaczej to będzie chyba koniec świata twórczego, a początek destrukcji świata ludzkiego. Przepraszam, że tak mało mówię o samym wierszu, ale ja ten wiersz głównie odbieram na niucha poetyckiego vel wyczucie, a to jest tak, jak z gustami, że o gustach się nie dyskutuje, tylko gusty się ma, jak jakąś przyjemność (zwłaszcza jeżeli nie ma się na przyjemności pieniędzy). Pozdrawiam

"nie wiem jak innym dziekanom od ściślaków", ale mnie się bardzo podoba, bardzo
niby taka zabawa...ale jak się wczytać, to ja w takich nastrojach niekoniecznie te deszcze bym znosiła
pointa fantastyczna / i to rozbicie, jakby synkopa / przewartościowanie

ale mam uwag ciut
"a jednak ciągle czegoś brak...
w ostatnim porywie natchnienia"

ten dwuwers bardzo bym chciała poprawić
pierwszy wers...taka zbitka niedookreśleń
a przecie autor dokładnie wie, co zamierza
to nie w stylu "ściślaków" jakby
choć przyznać trzeba pachnie pasją i wyzwaniem
drugi wers zaburzył, niestety, rytmikę
wiersz, to 9-zgłoskowiec , tutaj 9/8, wybrakowana?
można filozoficznie fuknąć, że autor chce zniszczyć utrwalony ład
ale "rymowce" to mają do siebie, że najpiękniej im w harmonii

ale wiersz świetny
niby zabawa
ale ileż w tym mądrości
jak pragniemy uciekać z pęt

pozdrawiam
seweryna

uczniowskie strasznie

Pozdrawiam
/b

"zbiegi kolejnych wyobrażeń
miodowo-słodkie zamyślenia"
tak konstruuję perspektywę tego wiersza
słodziutko pozdrawiam

ładnie

pozdrawiam

bestia:):):):) lubię Cię

Nie graj w karty
życie to nie żarty:):):):

marzenia plus wyobrażenia muszą owocować złudzeniem i jałowością;
zapętlenie peela polega na tkwieniu w potencji przy jednoczesnym unikaniu rzeczywistości, taki pat psychiczny, paraliż woli....
jako diagnoza poetycka - bez zastrzeżeń; choć formalnie - mało nośna;
J.S

na tych 'kreskach' [bo tak się u nas toto nazywało] zawsze pod koniec trochę oszukiwałam...odręcznie, z braku cierpliwości,
bezpiecznie mogę wykreślać chałupki, ale do mostów raczej mnie nie bierz, bo ci je wszystkie wykreślę na amen... hihi... żaden się nie ostanie,

a co do onego popełnionego, to nijak mi go poprawiać; szpetność w rytmice odzwierciedla ów ostatni 'poryw', w każdym razie tak mi się zdaje ;)
twór ów miał swoje pięć sekund w Gołuchowie, odczytała go Patrycja (chyba ze skrętem kiszek, pewności nie mam bo z grzeczności nie zapytałam ;)

a wogle to od dłuższego czasu mi nie do rymu, więc tym bardziej rytmu nie złapię, bo ma dodatkowo 't',
a wogle wogle, to już dawno oznajmiłam, że jestem prawie doskonała, a to wyklucza wszelkie reklamacje :)

też nie jestem zwolenniczką 'rymnięć',
okres bezstresowego rymowania mam dawno za sobą, ten tekst, to taki rodzaj czkawki po latach, i na dodatek sprzed kilku lat ;),
dzięks za przeczytanie i komentarz (lubię czytać Twoje komentarze)
:)

Qń, jaki jest, każdy widzi... ;)
tekst, jak wyżej wspomniałam, jest na tyle leciwy, że mam już do niego dystans emocjonalny,
co absolutnie nie znaczy, że się od niego odżegnuję, (ino łatwiej przyjmuję krytykę ;)

cieszy mnie, że zauważyłaś grę na strunie rozpiętej pomiędzy 'ścisłe' a 'nieścisłe',
cenny komentarz, autentycznie
:)

strasznie,
gwoli pouczenia upraszam się o wykład, tudzież o gałę
;)

no to miodzio
a najchętniej półtorak ;)

:)

na tych 'kreskach' [bo tak się u nas toto nazywało] zawsze pod koniec trochę oszukiwałam...odręcznie, z braku cierpliwości,
bezpiecznie mogę wykreślać chałupki, ale do mostów raczej mnie nie bierz, bo ci je wszystkie wykreślę na amen... hihi... żaden się nie ostanie,

a co do onego popełnionego, to nijak mi go poprawiać; szpetność w rytmice odzwierciedla ów ostatni 'poryw', w każdym razie tak mi się zdaje ;)
twór ów miał swoje pięć sekund w Gołuchowie, odczytała go Patrycja (chyba ze skrętem kiszek, pewności nie mam bo z grzeczności nie zapytałam ;)

a wogle to od dłuższego czasu mi nie do rymu, więc tym bardziej rytmu nie złapię, bo ma dodatkowo 't',
a wogle wogle, to już dawno oznajmiłam, że jestem prawie doskonała, a to wyklucza wszelkie reklamacje :)
OK. Fisia. Może masz rację. Całuję z Gołuchowa. Stefan.

strasznie,
gwoli pouczenia upraszam się o wykład, tudzież o gałę
;)

szkolny temat, szkolne wykonanie. ani na plus, ani na minus. taki sobie, jak dla mnie .
:)

[ komentarz został usunięty przez administrację portalu ]

mam talent w kierunku pokera,
Tatko mnie przyuczył :), swego czasu wygrałam mnóstwo kieszonkowego...
;)

chyba nie do końca tak... ;)
jednakowoż, czytelnik racje swoje ma,

dzięks Jacku, za świeże spojrzenie na zleżałą 'materię' ;)
:)

strasznie,
gwoli pouczenia upraszam się o wykład, tudzież o gałę
;)

szkolny temat, szkolne wykonanie. ani na plus, ani na minus. taki sobie, jak dla mnie .
:)
nadal nie kapuję, ;)

czyżby anielski testował nową mietłę ? ;)