Ulubiony spacer

Frunę piechotą do Wisły,
ponieważ przyszła wiosna.
Biegnę od Falenicy.
Droga Bysławska wrosła
ścieżką w gąszcz.

Od żółto-rubinowych
owoców mirabelli
zaczynam pyszną podróż
od świtu do jesieni,
od wiosny w noc.

Nigdzie nie jest jak wtedy.
Rzeki rozlane przestrzenie,
na wskroś wiślane brzegi,
diable rokity tajemnic,
złote mimozia łąk.

Róże w aurorze różanej,
głogi na łęgów rozłogach,
żabi blues pod olchami,
nad mokradłami pogoda
aż po mrok.

Zmierzam urwiskiem niezwykłym,
ujściem Świdra przebiegnę,
po Otwock z orłami Wisły
dojdę i zawsze iść będę,
aż po ostatni rok.

Brawo. Pozdrawiam.D.K.

Fajne! Jak piosenka poetycka! :)

pięknie Oxyvio! gratuluję wiersza, prześliczny jest. natura, przyroda, miejsca, lekkie ale znaczące podkreślenie klimatu - bogaty wiersz! jestem pod wrażeniem.
pozdrawiam Oxyvio.

nie potrafię tak, ale za to czytam Cię Oxyvio;)
pozdrawiam
r

Potrafisz inaczej.
Ja zaś nie potrafię tak, jak Ty. Ale też Cię czytam. :-)
Dziękuję i zapraszam serdecznie.

no no, świetny wiersz Oxyvio. Się płynie :)
Pozdrawiam.

Ależ fajny, optymistyczny, lotny! Z każdej strony do podobania :)

Pozdrawiam :)

Wiesz Oxy, tak barwnie opisałaś, że czytając "czułam i widziałam"...po prostu spacerowałam z Tobą. Pięknie! Można namalować ten pejzaż na podstawie wiersza.
Podoba się jak nie wiem, co :-)

Cieplutko pozdrawiam -
Krysia

diable rokity tajemnic,
złote mimozia łąk.

Róże w aurorze różanej,
głogi na łęgów rozłogach,
żabi blues pod olchami,
nad mokradłami pogoda
aż po mrok

W tym fragmencie można autorce uwierzyć, fraza pulsuje i czaruje. Początek i koniec nieco zbyt deklaratywny i lirycznie biurokratyczny -autorka każe wierzyć na słowo, że "owoc" jest pyszny, brakuje smaku, który się czuje w przywołanych powyżej obrazach :)

- fajnie napisane

- ale.., gdyby tak, peel był mgłą, i to na jej spacer, od Falenicy brzegiem wału wiślanego do kresu łąk nad Świdrem, moglibyśmy spojrzeć w wierszu? my też jesteśmy mgłą, która rozwieje się wkrótce...