okręty

żyjmy już
z każdą minutą bądźmy bliżej teraz

wiesz że jutra nie będzie
bo dziś trwamy w sobie najpełniej

a myśl tak bardzo jest żywa
że chwycić ją można za koniuszki głosek

kształty słów odciskają się we mnie
w półksiężycach ust

spojrz
okręty wyznań bujają się łagodnie
na falach długich spojrzeń

nie zawsze tak będzie

więc czas chwytajmy w dłonie jak piach
by przesypywać go na brzegi
naszych plaż

nim morze go wchłonie

To nazywamy gimnazjalnym pisaniem do pamiętnika, niestety nie ustrzegł się banału.

Pozdrawiam.

Mi się podoba.

Liczyłam na Royal Navy.

Jak zwykle pięknie. Najbardziej podoba mi się

kształty słów odciskają się we mnie
w półksiężycach ust

Pozdrawiam. D. K.

Lubię takie pisanie, podoba mi się, trafia. Dobry wiersz. Pozdrawiam. Leszek.

Och, Poetka ujęła po prostu w strofy, starożytne przysłowie - "Carpe diem".

Nie zauważyła jednak (ach te kobiety:)), że słowo "okręt' oznacza wyłącznie jednostkę uzbrojoną - pancerniki, niszczyciele, lotniskowce itd.

Tym samym w zwrotce:

spójrz
okręty wyznań bujają się łagodnie
na falach długich spojrzeń

słowo "łagodnie" zastąpił bym słowem - "złowrogo" - i można już zostawić tytuł niezmieniony :))

***

Oczywiście to był wpis "łobuzerski" - Pozdrawiam Marek