chryzantemy

Na zanik chryzantem cierpię tej jesieni.
Kulistych dorodnych w kolorze złocistym,
są żółte i białe gdzieś fiolet się mieni,
może ktoś je schował - pod zwiędnięte liście.

W ogrodach ich nie ma, szklarnie zieją pustką,
listopad wylewa wody z nieboskłonu.
A życzliwi szepczą: "Już nie szukaj - ustąp.
Niezliczone drobne, podaruj je komuś".

Pospolite małe - natychmiast się złoszczę.
Szukam tych; stanowczych, indywidualnych.
"One wyginęły' - znów słyszę ripostę.
"Jeśli gdzieś przeżyły - to też skończą marnie".

Obecnie nie trzeba tych dużych złocistych.
Tradycyjne piękno nie służy nikomu.
Małe oduczone samodzielnie myśleć.
Nad przyszłością kwiatów - już tylko się pomódl.

a to rzeczywiście taki z nimi problem?
nawet się nad tym nie zastanowiłem, ale chyba rzeczywiście tak jest jak piszesz.

kłaniam się i pozdrawiam
do poczytania :)

z indywidualnościami wśród chryzantem zawsze jest problem

pozdrawiam Jacek

mm..piękny wiersz, z przyjemnością poczytałam,
kwiaty urodziwe chociaż bywa że kłują na amen
J. serdecznie

a dla mnie
to paralela jest jednak
b(ab)oskości
:)

no wiesz - kujące chryzantemy?

pozdrawiam Jacek

masz rację dzięki:)
pozdrawiam Jacek

Dobry i na czasie, płynnie i z przyjemnością się czyta.

Kwiatów sztucznych pełno, różnokolorowe
z postępem chemicznym przez życie idziemy,
gdzież te pełne życia, gdzież te ogrodowe?
te jesienne żywe nasze chryzantemy.

Pozdrawiam.

no wiesz - kujące chryzantemy?

pozdrawiam Jacek
(: Chryzantemy to może i nie.
A tak sobie myślałam o kwiatach,
z którymi miałam bliską styczność
J. serdecznie Jacku

uinterpunkcyjniłem by lepiej się czytało
dzięki za wierszowany komentarz

pozdrawiam Jacek

czyżby kaktusik

pozdrawiam Jacek

czyżby kaktusik

pozdrawiam Jacek
Nie Jacku, ze 150 róż kłujących..hi
..chociaż kaktusiki też były, przy
podlewaniu ich, a raczej zanurzaniu
w wiaderku też niezła gratka była,
ale już wyleczyłam palce J.(:dobrego