Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

jesionka


Jacek_Suchowicz

Rekomendowane odpowiedzi

Gdy zrozumie sens pracy, zasmakuje miłość,
zostawi idee w kurtce z ocieplaczem.
W naderwanych kieszeniach tajemnice zginą
i na życie spojrzy inaczej.

Elegancję oraz szyk okaże na zewnątrz,
wykreuje styl bycia, auto zmieni.
W ręku utrzyma spokój zawinięty w pewność;
wtedy włożą jesionkę z wełny.

Która niczym służąca, oddana bez reszty,
miękkim ciepłem otuli w zimny ranek.
Zasmakuje goryczy, upadków co przeszły,
a tajemnic nie zdradzi za nic.

Najmodniejszym fasonem obwieści sukcesy,
pomiędzy nitki wplecie zwykłą szarość.
Nie wykrzyczy, że dość już, że niesmak i przesyt
lub że więcej by się przydało.

Niezliczone mądrości ukryje w rękawach,
bezgraniczną pokorą serca zjedna.
Gdy nieważny już splendor, nieistotna sława,
zamienią na - jesionkę z drewna.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...