liczydło

a cóż mi wyznasz wrześniowego,
gdy zapomnieniem przyprószona
zasnęłam z żalem, miejże litość
zdołasz pomieścić nas w ramionach?

zdołasz ogarnąć niepojęciem
nasz bezsens, który co dzień w oknie
na pośmiewisko życiu wieszam,
te beznadzieje nieobłoczne?

pod paznokciami nędzę losu,
rozlazłą pustkę, nadaremność
dźwigniesz to wszystko i poniesiesz,
na co ci licha scheda ze mną?

wybacz, że nowicjusz pierwszy się wypowiada..
ale wzruszyło mnie to.. wspaniały..
Pozdrawiam z ukłonem.

Och, każdego czytelnika przeliczam na złoto, dziękuję :)

no, tak... czary Alicji
pięknie, płynie się na kołyszącej fali.
bardzo
:))

Witaj Alicjo - bardzo ładnie i zgrabnie to wszystko brzmi - mało tego
zmusza do refleksji - a oto chyba chodziło - prawda ?
Tak więc reasumując - wiersz bardzo bardzo oczarował mnie swą prawdziwością
do której tak nam czasem daleko .
pozd. i życzę miłego wieczoru

Alicjo, z krainy czarującej poezji sylabotonicznej! Mistrzyni moja!!! Dzięki. Wiesz, za co! Po prostu uwielbiam Twoje wiersze. Cieplutko, Para:)

Ps. Kocham, kiedy polecisz leśmianizmem (nieobłoczne). Buziak za to!

Dzięki Magdo, kołysanie chyba mam w naturze, pozdrawiam

Dziękuję Waldemarze, mój Ty wierny czytelniku, cieszę się zawsze na Twój widok

:)

A mnie, a mnie Anno, ociupinkę też?
To ważne, bo wiesz, bez tego nie mogę pisać :)

Buziak i do zoba...

Alicjo! Jasne!!! ;) Jakżeby inaczej??? Cmok! Para:)

Uf, dzięki :)
Wzajemności

na dobranoc

kiedy nocą księżyc wiesza
srebrne cienie na wskazówkach,
od poety kocham dostać
zamiast smoczka, miłe słówka
porobiłam się marudna
zasnę słodko jeśli znajdę
pod poduszką malusieńką,
gołosłowną - lulubajkę

kładę "kocham" pod poduszkę,
cieniem rzęs parasol składam,
niebanalne czułe słówka
śladem ust znaczę pod uszkiem,

niech zostaną kołysane
samogłośne, utulone,
gdy się wczesnym jutrem stanę,
zbudzą słońce - właśnie one.

aż zadzwonią na dzień dobry
sopranami dobrej wróżby.
dzień do dnia - ech, niepodobny,
każdy inny, wciąż podróżny.

:)

Para:)

Ech zasnęłam jak niebożę
zezowatym tropem zbita,
czy na chrzcie Ci dano Anna
nie Antoni? Jeszcze spytam

Wielka strata, słówko śliczne
wytęsknione, apetyczne
i za uszkiem, tam gdzie lubię
tu żałośnie głośno wzdychnę

I do rymu cudnie pleciesz…
orientacja jednak nie ta,
cóż poetów wszystkich kocham
na dobranoc chcę faceta


Dziękuję Aneczko, cmok :)*
Miłego dnia

urokliwo-nostalgiczny wiersz
świetny pierwszy wers
i pytania które zadaje peelka, równie dobrze może zadać peel, co nadaje wierszowi uniwersalności
na plus
r

najpierw mnie bierzesz na wyznania,
potem odchodzisz i wyganiasz,
powiedz, Alicjo, czy to ślicznie?
cóż, będę kochać platonicznie;(

Cieplutkie "pozdrawiam", Alu! Anna - po babci.

i jak zawsze z WIELKĄ przyjemnoscią czytam Twoje wiersze i komentarze, to wspaniala lektura!!!!
dzięki ALISS! zabieram do ulu...
pa

dobrze , że trafiłam na twój wiersz, bardzo mi się podoba, to moje klimaty, taki liryczno-refleksyjny
pozdrawiam ciepło:)

Powiastka


Też miałam babcię z męża strony
na imię babci było Ania
i dziadka, który kapeluszem
po pańsku się sąsiadom kłaniał
A miał dziadunio fanaberię,
o której wspomnieć tutaj muszę

czy trzeba było, czy nie trzeba
stale kupował kapelusze
Aż się przebrała dnia pewnego
tak zwana miarka cierpliwości
nowy egzemplarz kapeluśny
w babcinej szafie się rozgościł

Nie słyszał nikt jak kołki ciosa
się na dziadunia biednej głowie,
a ja słyszałam i pamiętam,
do dziś śmiech bierze, więc dopowiem
Oj, co to było za zrzędzenie,
tego by nie zniósł żaden święty…

Odchylił pieca trzy fajerki
i schował w ogniu, lecz gawędy
nie koniec jeszcze, wzniósł się lament
głośniejszy, bo pod same nieba
aleś ty strasznie głupi chłopie
kupiłeś, nosić było trzeba!

Wreszcie odezwał się niebożę
spiął nerwy w spłentowny tupet
niedobrze jest, niedobrze nie ma
Aniuuu…
Pocałuj ty mnie lepiej w d…


Nomen omen

Aniu, no zobacz jak mnie inspirujesz, buziak :)

Bardzo dziękuję :)

Miło mi niezmiernie,
zatem do następnego :)