wiara

lubię kiedy jestem sam
wtedy umiera czas
albo może śpi
idiota

wtedy szukam
na codziennych salonach
ona troszeczkę ucieka
jakby w siebie

kiedy dotykam
chce
pomaga

ciała są takie jednakowe
lubią przenikanie
geometria
tak dawno napisana

szepnęła że jest dusza

uwierzyłem

...umiera (literówka)
Dałbym jednak bez ostatniego wersu. Wypływa z treści i tytułu.
Świetny jak dla mnie.
Pozdrawiam.

Stefan super!!!

czytając bez słów - takie, tak
:)))
gdybym była czarodziejką
dałabym dziewięć plusów.

serdecznie - Jolka.

"kiedy dotykam
lubi"
.
.
.
"lubią przenikanie"
O jedno "lubienie" za dużo.
Ciekawie. Pozdrawiam.

Stefan popraw "umiera" jeszcze raz.

ta klawiatura kiedyś nas zgubi ;)

wiara

ona troszeczkę ucieka
jakby w siebie

kiedy dotykam
chce
pomaga

szepnęła że jest dusza

uwierzyłem

To nie wiara, tylko wiarunia, wiarunieczka, rozkoszny anioł stróż, pilnujący by niewinne dziecię nie potknęło się na wyboistej drodze życia... ;)

kiedy - wtedy, albo-może
Za dużo.

lubię być sam
wtedy umiera czas
albo zasypia
idiota

ona trochę ucieka
jakby w siebie

kiedy dotykam

ciała są takie jednakowe
lubią przenikanie
geometria
dawno napisana

szepnęła że jest dusza

Tyle dla mnie . Chociaż to i tak jeszcze poszarpane. Pozdrawiam

pewnie miało być mistycznie a jest mistyfikacja - myślę, że w temacie wiary ta poetyka jest chroma - nie przekonany

J.S

Dla mnie to naprawdę ładna medytacja na temat duszy, ciała i wiary. Może mi trochę przeszkadza na 'codziennych salonach', a może jednak tak ma być, gdy chodzi o codzienność, krzątaninę.
Pozdrawiam, Stefanie :)