Lustra

Małe lustro w ramce z miedzi
Nad zlewem ubogim
Odbijało wnętrze kuchni
Dwoje oczu młodych
Wpatrywało się z ufnością
Pokonaną potem
Ale w tamtej błogiej chwili
Wraz z słońca migotem
Na srebrzystej tafli lustra
Rysowała marzeń drogę młodość
Jeszcze dzisiaj z mgnieniem powiek
Znów zobaczyć siebie mogę
Jak zadaję te pytania
W małym lustrze w ramce z miedzi
I wiem ,że wszystkie inne
Nawet wielkie trema
Od sufitu do podłogi
Dawały już tylko odpowiedzi.

Przepytywane lustro młodości, wszystkie inne -udzielające odpowiedzi...Jest w tym jakiś pomysł na wiersz. Niestety, wykonanie katastrofalnie amatorskie.

Z sympatii do Starych Kredensów proponuję dział dla początkujących. Intuicja podpowiada mi, że coś z tego będzie :)

Serdecznie pozdrawiam!

'Interlokutor podawał twierdzenie, następnie Sokrates zadawał mu pytania..' cytat

-no więc kochani Interlokutorzy coście interlokutorawali.. przedemną , czyż wysyła sie stare
kredensy do fabryki mebli giętych , moim zdaniem warciej.. przyjrzeć się z uwagą dawnej
konstrukcji..
pozdrowienia dla ogółu mniej dla ogólnych twierdzeń.. Ran

- patrzę teraz na_ bystro.. na to połączanie liter i stwierdzam że się połączyły wczoraj w chwili
na nie_ostro.. a warciej.. to nowość do potoczniaka.. własnego 'słowiczka..' słów odkrytch..

R

chyba bywały lepsze twoje utwory
pozdrawiam
Anioł.

Dziękuję wszystkim za czytanie i komentarze , to moje stare wiersze, ale teraz szukam innych dróg wyrazu
Pozdrawia Stary kredens

Przepraszam wszystkich czytających za niedzielna pomyłkę sprawdzałam tylko czy mogę dodać wiersz , bo inaczej nie umiem i tak pokpiłam sprawę i teraz muszę czekać cały tydzień na nowy wpis
Pozdrawiam Stary Kredens