z listu Europy

bosonoga Afryko
matko w słońce brzemienna
z niemowlęciem u piersi

dziewczynko z warkoczami dookoła głowy
roztańczona serdeczna
bliska życia śmierci
o niebo mądrzejsza

głód ziemię rozpalił
a ludzi
poświęcił

Czytając mam od razu przed sobą różne fotografie z biedą i nieszczęściem tego kontynentu. Nigdy tam nie byłem ale nie mam powodu by im nie wierzyć, tak samo jak Twojemu wierszowi.
Pozdrawiam Aniu.

Afryka jako kolebka ludzkości, ciekawie ujęty cały wiersz:)

a czemu uświęcił?
matka zawsze na mnie działa taka karmiąca to chyba atawizm

podobaś:)

Piękny wiersz, bardzo obrazowo ( bosonoga afryka, w słońce brzemienna ) tylko puenta wymusza wstawienie " a " , bo jak rozumiem, chodzi o to, że cierpienie uświęca wg wierzeń chrześcijańskich, a głód rozpalił nie jest cnotą.
Pozdrówka Aniu, masz wyobraźnię :)

A wiesz, że napjpierw było "a". Potem zmieniłam, ale wrócę. Słuszna uwaga. Dzięki. a

Pisząc, też miałam w wyobraźni te fotografie. Dużo czytałam na ten temat, stąd wiersz :-), chociaż Afryka nie jest tak jednoznaczna i jednorodna. W każdym razie daje ewntualnym "literatom" szerokie pole działania. :-))) Pozdr. ciepło. a

Taki był zamysł :-)). Dzięki za wgląd. pozdr. :-)) a

a czemu uświęcił?
matka zawsze na mnie działa taka karmiąca to chyba atawizm

podobaś:)

Czemu uświęcił? Bo doświadczani ludzie, potrafią cieszyć się z tego co mają, nawet gdy wnaszych oczach nie mają prawie nic.
Dzięki za "podobanie" Babo :-)). a

Nie dodałabym na końcu "uświęcenia". Z wielu względów. Reszta - znakomita bardzo! Pozdrawiam. E.

Mnie się też wydaje, że głód nie może uświęcać; przeciwnie: zezwierzęca ludzi, upodla ich. Głodujący nie mają wyższych celów i wartości, myślą tylko o tym, jak zdobyć cokolwiek do żarcia dla siebie i najbliższych, dla dzieci, jak zabrać ostatni kęs komuś innemu, żeby uratować dzieci i samemu przeżyć. I nic ich nie cieszy, bo nie może cieszyć, kiedy dzieci umierają im na rękach.
Ludzie głodni potrafią jeść takie rzeczy, że lepiej nie myśleć, bo można by zwymiotować. Głód jest zbyt straszny, żeby mógł uświęcać.
Ale wiersz poza tym podoba mi się.

Przemyślę samo zakończenie. Być może głód zastąpię czymś co nie będzie się tak drastycznie kojarzyło. Albo w ogóle zmienię puentę. Dziękuję Oxywio. Cenna uwaga. :-)) a


A może zamiast"uświęcił" dać "poświęcił" - byłoby bardziej wieloznaczne i bliższe prawdy. Co o tym myślisz?

Elu. Dziękuję. Na razie zmieniłam na "poświęcił", ale jeszcze nie wiem czy to zostanie. Przyjmuję uwage. Trochę bałam się, że zbyt patetycznie mógł zabrzmieć poprzedni zapis. pozdr. a

Przemyślę samo zakończenie. Być może głód zastąpię czymś co nie będzie się tak drastycznie kojarzyło. Albo w ogóle zmienię puentę. Dziękuję Oxywio. Cenna uwaga. :-)) a


A może zamiast"uświęcił" dać "poświęcił" - byłoby bardziej wieloznaczne i bliższe prawdy. Co o tym myślisz?
Poświęcił - lepiej. Kojarzy się z żywą ofiarą, składaną jakimś nieokreślonym tutaj, okrutnym bóstwom. Według mnie tak jest dobrze.

wybrani poświęceni.
jak mało słów, jak wielki przekaz.
pieknie, Agnieszko

jak z listu apostołów do...
nawet pasowałoby w tytule: św Europy, bo chyba tylko ta w "miarę" wierząca jej część dostrzega problem, o którym piszesz, Anno;
i to jak piszesz!
pozdrawiam serdecznie, Grażyna
:)

Dziękuję Magdo :))) :-*

Grażynko, nawet nie wiesz ja mi miło, że zajrzałaś :-)). A za komentarz - dziękuję. pozdr. a

Anno, bardzo udana, plastyczna miniatura. Moje obrazy, to hebanowo-ciemny kontynent, z biedą, którą trudno sobie wyobrazić, jak się jej samemu nie widziało. A ten obrazek widziałem w RPA, podczas krótkiego pobytu na tym kontynencie. Pozdrawiam.
J.

Nie tylko wierząca. Dlaczego tak uważasz? To opinia, która dyskryminuje i krzywdzi wielu ludzi.