odległość pokoleń

Odległość pokoleń



na spacer idę
z kobietą którą po części sam stworzyłem
dziś przywiązałem
do siebie
długością swego i jej ramienia

jej dłoń
w mojej zamknięta, drobna i delikatna
ruchem swych palców, niczym skanerem rejestruje
odciski lat i blizny,
mego życia linie głębokie

dziadku, dlaczego jesteś taki nierówny ?

na spacer idę
z kobietą, która pięć wiosen liczy
myślę,
wiedzą doświadczeniem nasiąkałem,
przekażę
a ona, świeżo po lekturze laroussa

dziadku , opowiedzieć ci jak się rodzi gwiazda?

Pięknie napisane o małej kobietce- wnuczce zapewne?
Pozdrawiam autora.

Efemerydo, generation gap to wprawdzie nie nowy temat, ale zgrabnie to ująłeś. Dość sympatyczna scenka. Pozdrawiam.
J.

Odległość, która nie dzieli, a łączy.
Bardzo ciepły klimat uczuciowy w wierszu, przypomina, że to... już Dzień Dziecka.
Pozdrawiam
:)

Serdeczne dzięki za pozytywne komentarze
Tak sobie myślę Janusz, że nie ma już nowych tematów, a jedynie zawęża się lub rozszerza materia pierwotnie im przypisana.

Serdeczności!