Wspomnienie o Adamie

Wspominam pobyt u ciebie mój bracie
i Nowy York w wiosennej szacie
wasz kosciółek Różanca Świętego
tylko kilka kroków miałam do niego

Wspominam rady jakie mi dawałeś
biblię poświęciłeś i podarowałeś
spacery krótkie z tobą wieczorami
gdzie pokrzepiałeś mnie swymi słowami

Tam na nowo uwierzyłam że potrafię
znaleźć swoją nową fotografię
na której już nie idę ze spuszczoną głową
zamykając przeszłość za twoją namową

Widzisz mój braciszku teraz ja w podzięce
chce cię wyrwać z bagna byś oczyścił ręce
które już tak długo palcem wytykają
w krzywym lustrze oczy co szczęścia nie mają

Jeśli ty od jutra skończysz topić smutki
w kieliszku gorzałki tej przeklętej trutki
znów odżyje w tobie wielka moc i siła
która z twej przyczyny i mnie uzdrowiła

Myślę, Halciu, że "biała" wypowiedź podkreśliłaby pięknie treść, w końcu - zapisujesz ważny dla siebie moment życia. A rymy - częstochowskie (niestety) - wszystko tu psują.

Wiem, że to nie Warsztat, sama nie lubię, kiedy ktoś mi "przepuścił" przez warsztat, a później krytykuje, ale nie czytałam (przegapiłam) go w Warsztacie. Coś Ci pokażę:

Wspominam pobyt u ciebie, mój bracie
wiosenny Nowy York , kościółek Różanca Świętego.

Wspominam rady i dary,
poświęconą biblię,
krótkie, wieczorne spacery
krzepiłeś mnie słowem, jak chlebem.

Uwierzyłam, że potrafię
znaleźć się od nowa.
podnieść głowę, zamknąć spróchniałe drzwi.

W podzięce podaję serdeczność i pomoc,
byś dźwignął się z bagna.
Niech oczy zabłysną nowym blaskiem.


Bo teraz błyszczą tylko świtem
odbitego w butelce wódki przerażenia

A tak poza tym - trzeba napisać do brata list. Ta "produkcja" - nie jest dobrym pomysłem.
Pozdrawiam,

Para:)

Ależ nie musisz "wszystkim" dogadzać. Tu publikujemy "po coś"... Rozumiem, że nie życzysz sobie komentarzy, jasne, jak chcesz.

Para:)

Ps.

Miłość do Matki Boskiej nie ma nic wspólnego z banalnym, kiczowatym rymem. Posłuchaj rytmu najpiękniejszych poetyckich modlitw do Świętej Panienki! Na pewno nie jest to częstochowa!!!

Któraś wiodła jak bór pomruków
ducha ziemi tej skutego w zbroi szereg,
prowadź nocne drogi jego wnuków,
byśmy milcząc umieli umierać.
Któraś była muzyki deszczem,
a przejrzysta jak świt i płomień,
daj nam usta jak obłoki niebieskie,
które czyste - pod toczącym się gromem.
Która ziemi się uczyłaś przy Bogu,
w której ziemia jak niebo się stała,
daj nam z ognia twego pas i ostrogi,
ale włóż je na człowiecze ciała.
Któraś serce jak morze rozdarła
w synu ziemi i synu nieba,
o, naucz matki nasze,
jak cierpieć trzeba.
Która jesteś jak nad czarnym lasem
blask - pogody słonecznej kościół,
nagnij pochmurną broń naszą,
gdy zaczniemy walczyć miłością.


K.K Baczyński

21 III 44 r.

A mnie się podoba jeden i drugi, chociaż w rymowanym czuje się serce autora i przekaz do jakiejś konkretnej osoby, a drugi jest bardziej zimny, pisany tak dla wiersza i techniki. Pozdrawiam!

Halciu ja mam takie samo zdanie jak Ty. Nie rozumię dlaczego zmusza się piszących poezję rymowaną do przejścia na białą, koniecznie chce się wciskać w jakąś formę. To tak jakby osobie piszącej kryminały, nakazać pisać bajki. Nie podoba mi się , że nie ma wolności w tym temacie, ktoś widzi się w wierszach białych niech to robi, ktoś w rymowanych proszę bardzo pisz. Podchodząc do sprawy biznesowo każdy ma też swoich odbiorców o czym napisałaś, że chętnie inni czytają Twoje wiersze. W tych czasach gdzie wszyscy są zaganiani, nikt nie ma czasu siedzieć i godzinami zastanawiać się co też ten poeta chciał mu powiedzieć, tacy ludzie chcą przeczytać i zrozumieć, uśmiechnąć się, czy też przez moment zastanowić nad życiem. Nie neguję poezji białej , bo niektóre wiersze też mi się bardzo podobają, ale niektóre to poprostu tragedia, pozlepiane bez sensu słowa, i każdy z komentujących zgaduje o czym to napisano. Wydaje mi się, że w wierszach rymowanych można przemycić ciepło, swoje uczucia,uśmiech, żart , natomiast wiersze białe są bardzo dostojne, szorstkie i zimne. To tyle, rozpisałam się,ale to tylko dlatego, że znalazłam bratnią duszę z którą mogę na te tematy porozmawiać. Zapraszam Cię na poeto.pl tam jest bardzo fajna atmosfera, fajnie się dogadujemy. Na poczatku też mówiono mi, że pomysły i tematykę mam super,ale forma nie ta. Po rozmowach wywalczyłam swoje miejsce na ziemi w tym temacie i teraz każdy przyjmuje mnie taką jaką jestem. Tutaj dostałam radę, żebym najpierw czytała , a potem pisała. A mnie wiersze układają się same, nigdy nie wiem, kiedy mi się ułożą i na jaki temat, przez to muszę chodzić z karteczką i ołówkiem, żeby je wyłapywać.Po zapisaniu często sama jestem ździwiona ich treścią. Więc z tego wniosek, że taką mnie trzeba przyjmować jaką jestem, bo tak naprawdę nie mam na nic wpływu. Oczekiwałam tutaj rad i podpowiedzi , co źle robię w rymowaniu, technice, może się doczekam, może ktoś zechce udzielić mi rad. Pozdrawiam Cię serdecznie!

NOWA i Halciu: przejdźcie się po moich wierszach: przecież piszę głównie "tradycyjną", sylabotoniczną poezję w jak najbardziej romantycznej konwencji!!! Do licha! I w dodatku - głównie piosenki!

Obie Panie mylą pojęcia: że co? Że "rymowana" jest cacy, bo dla wszystkich ludków, taka "ładniusia"? A biała jest trudna, i nie wiadomo, o co w niej chodzi, i musi być "be"?

Nie do wiary! Co za pojmowanie POEZJI!
Nie piszcie obie częstochowy, bo się robi brrrrrrrrrrr.

NOWA:

Wiem, że to pewnie literówka, ale szybciutko proszę poprawić: "Nie rozumiem" piszemy tak i tylko tak!
Ludzie, to forum literackie! Więcej szacunku dla Czytelnika! Przytrafi nam się błąd, wracamy, poprawiamy, przepraszamy Czytelnika!

Halciu, mam znajomego, który wydał rok temu tomik... Nie mogę tego czytać, taka miernota, taniocha i częstochowa... Czyli - podobnie jak w Waszych wierszach: rymy gramatyczne, tanie skojarzeniowo... Fuj! Zatem nie jest to żaden argument.

Przepraszam za szczerość, może powinnam Ci to napisać na pw, ale skoro obie Panie się żalą w formie komentarza pod wierszem, pozwoliłam sobie na odpowiedź.
Mam urlop, co pewnie "widać"... i moi stali czytelnicy się dziwią, że się rozpisałam i odparowuję. Zazwyczaj tego nie robię...

Pozdrawiam obie Panie,

Para:)

Halciu:

Dziekuje ci za ten komentarz wydalam tomiki moich wierszy i wasnie to mi ludzie pisza ze sa zrozumiale i cieple w tych bialych wierszach ja wielokrotnie nie rozumiem o czym pisza:,pozdrawiam. - tak jest.

Dokonam korekty komentarza, jaki zamieściłaś pod swoim wierszem: Porównaj, ile powyżej jest błędów! Do pracy, droga Autorko! Proszę się uczyć języka polskiego, później pisać wiersze. Nie poprawiam składni... bo też sporo tu pokrak składniowych...

Dziękuję Ci za ten komentarz. Wydałam tomiki moich wierszy i właśnie mi ludzie piszą, że są zrozumiałe i ciepłe. W tych białych wierszach ja wielokrotnie nie rozumiem, o czym piszą;) Pozdrawiam.
- tak powinno być.

Pani Aniu przepraszam za błąd Panią, jak i innych czytelników. Bardzo Panią szanuję i mam za wspaniałą poetkę oraz sympatyczną osobę. Wiem , że to co robię jest miernotą, ponieważ sama jestem zwykłą osobą, która nie pretenduje do Nobla, tylko pisze dla przyjemności i zabawy, a wręcz samo mi się pisze. Lubię rozmawiać z ludźmi mimo....pomińmy to. Co powie pani na rymy np. i tylko rymy.

Nad rzeczką opodal krzaczka
mieszkała kaczka dziwaczka
i zamiast trzymać się rzeczki
robiła piesze wycieczki ( z góry przepraszam za błędy, ponieważ piszę z pamięci)

Wyraźnie napisałam, że nie neguję poezji białej i są utwory które mi się bardzo podobają, ale powiedzmy sobie też jasno, że są gnioty nie do przyjęcia nad którymi wszyscy wylewają siódme poty, żeby zrozumieć. Być może moja wena kiedyś podyktuje mi także wiersze białe, za co będę jej bardzo wdzięczna.Obecnie dyktuje mi różnego rodzaju wierszyki i bajeczki, za co też jestem jej wdzięczna.
Może dla Pani jest to brrrr...,ale wiele osób czyta je i lubi. Bo tak jest Pani Aniu - ja miernota mam miernote odbiorcę, to nie jest tak , że jestem sama. Może Pani być tylko dumna z tego, że jest osobą wyższego poziomu, ale nie wszystkim jest to dane. Pozdrawiam serdecznie!

Z góry przepraszam za błędy, jakie mogą pojawić się w mojej wypowiedzi, zakodowałam , że jest to forum literackie, a nie mam czasu przeczytać i sprawdzić , muszę uciekać. Baj!

NOWA:

Dlatego (a propos Kaczki Dziwaczki) na wstępie zapytałam, ile masz lat! Jeśli 12 - poduczę Cię, pomogę, jeśli więcej - nie! Umiesz się sama uczyć.

Jan Brzechwa pisał sto lat temu dla malutkich dzieci. Zobacz moje "bajeczki" dla Zuzanny.

Nie będę więcej dyskutować na temat: Dlaczego nie podoba mi się kiepska poezja... Przepraszam. To żenujące. Spójrz, ile błędów robisz w komentarzu.

Nikt nie jest "zwykłą osobą", a miernych tekstów po prostu nie powinno się publikować, nawet "dla zabawy". Laureaci do Nobla nie pisują na publicznych forach, zatem sarkazm Twojego argumentu potraktuję, jak ... Aaaa, mam dość. Ja o wozie - Ty o powrozie!

Pisz tak jak Brzechwa i dla malutkich dzieci... To swoją drogą bardzo trudne zadanie. O Brzechwie nigdy nie powiem, że to "częstochowa"... Jeśli sama nie widzisz różnicy - to jeszcze gorzej dla Ciebie!

Kończę już i poddaję się. Bo z jednej strony piszesz, że podobają Ci się moje wiersze, i sugerujesz, że "dobrze radzę", z drugiej - upierasz się, że grafomańska taniocha ma prawo istnieć, bo nie pretenduje do nagrody Nobla! O zgrozo!
Poddałam się, pisz sobie, jak chcesz i co chcesz, byle to miało "jakiś" poziom.

Cieplutko,

Para:)

Wierszyk jest słaby, a jego słabość potęguje brak samokrytycyzmu Autorki oraz opór przed przyjmowaniem konstruktywnej krytyki. Tu: od Anny Pary. To dobra poetka, radzę zaufać Jej uwagom i przyjrzeć się im.

Poza wytkniętymi przez Nią błędami jest i następny. Bardzo niepoprawnie jest mówić i pisać: "W tym temacie". Co wolno czasem Prezydentowi, to szaremu literatowi nie uchodzi.

Czytając odpowiedzi Pań na komentarze odniosłam wrażenie, iż z czytaniem prawdziwej literatury nie jest u Pań najlepiej. Język "polski", jakim się Panie posługują, jest nader ubogi, mało lotny i naszpikowany błędami i nieporadnością. Człowiekowi, który dużo czyta, taki tekst nie wyszedłby spod pióra. Spod klawisza także. Proponuję słowniki, poradniki językowe i .... CZYTANIE, CZYTANIE, CZYTANIE czegoś innego niż własne dzieła. Pozdrawiam. E.

Elu,

bardzo Ci dziękuję. O taką postawę mi chodzi, o czujność i troskę, dbałość o język i poziom forum. Jesteś kochana i odważna. Bo Halcia i NOWA zaraz odwrócą kota ogonem i zaczną biadolić... o prześladowaniu "dobrej, rymowanej" poezji!

Cieplutko,

Para:)

Tutaj bez …, choć się ciśnie

Ja też się poddaję, bo im dalej w las, tym więcej drzew. Skrzydła zostały skutecznie podcięte, za co serdecznie dziekuję. Pozdrawiam równie cieplutko.

przeczytałam ten wiersz już jakiś czas temu i ..."przeszłam obok" właśnie z tych względów, o których pisze Para ale zawrócił tu mnie wstyd. z całym szacunkiem dla Poetki jednak podpisuję się pod wypowiedzią Ani Pary - radziłabym zajrzeć do jej rymowanych wierszy i zasmakować w kunszcie tego rodzaju pisania, naprawdę warto. o język też trzeba dbać, zanim się wklei wiersz należy sprawdzić poprawność ortograficzną i gramatyczną. osobiście polecam umieszczanie wiersza najpierw w dziale Warsztat (jest to miejsce na ciągłe poprawianie) - tam można wiele skorzystać z merytorycznych uwag i sugestii - a dopiero potem wkleić wiersz w P. sama zaczynałam przed laty właśnie od warsztatu i "łakomie" chłonęłam rady bardziej ode mnie doświadczonych poetów...w pisaniu nigdy nie dość pokory, bo nigdy nie nie jest aż tak dobrze, żeby nie mogło być jeszcze lepiej.

proszę przyjąć ten komentarz jako serdeczną koleżeńską radę pisaną ze szczerego serca. kiedyś dużo czasu poświęcałam wierszom w W, jednak gdy przekonałam się, że niektórzy nie chcą korzystać z konstruktywnych rad, uznałam, że szkoda mojego czasu na bezużyteczne komentowanie. gdy ktoś nie chce piąć się wyżej, tego nie zaciągnie się siłą.

serdecznie pozdrawiam :)
Krysia

Krysiu,

jestem Ci niezmiernie wdzięczna. Dobrze wiesz, jak długo i wytrwale poprawiałam swoje wiersze w Warsztacie. Czuję się zawstydzona, ale i wzruszona, że "odsyłasz" do moich wierszy. Halcię przepraszam, że w tym miejscu komentuję komentarz Krysi. Tak wyszło.

Para:)