okruchy

do fotela i poduchy
na smutno, wesoło
duszy mej okruchy
rozsypuję w koło

dyskretnie wyznać muszę
iż czynię to z nadzieją
że, inną, bratnią duszę
ucieszą i ogrzeją

że dusza płocha jak zając
nieśmiało więc proszę o to
by się nimi ciesząc, bawiąc
nie wdeptać ich w błoto

rymowanka o rozsypanej duszy
której plony w dalszych wierszach
miejmy nadzieję będą urodzajne /

póki co to taka sympatyczna optymistyczna dygresja
pomiędzy wierszami i wierszykami/
czyli nie najgorzej /

usuń spacje z niektórych miejsc bo masz niezacerowane dziury /

t