Świątecznie

niby wszystko ma sens, tworzone w znoju
dni sześciu dzieła zakończone
muzyka ma je chwalić
i mądrość odpoczywającego

a jednak, spod kontroli wciąż umykają słowa
akcenty przesuwane pomiędzy
tym ważnym i mniej
po różnej części chleba

szabasem, z klarnetów zaczyna wyciekać tło
do modlitwy, knajpy ruszają
w święty czas śledzia
do literatek pełnych wódki

wściekły klezmer gra koszerny jazz

To jest naprawdę dobry tekst!
Brawo, KK!

Z podobasiem, serdecznie i cieplutko,

Para:)

Tekst sprowokowany muzyką klezmerską, ale nie tylko. :)
Dzięki za dobre słowo.
Pozdrawiam Krzysiek

Pierwszą strofkę skróciłbym:

niby wszystko ma sens
dni sześciu dzieła zakończone
muzyka ma je chwalić


pozbywamy się lekkiego patosiku. Z drugiej chleb także. Natomiast ostatnie pięć wersów - znakomite. Pozdrawiam.

nastrojowo.

Raczej proponuję spojrzeć na pierwszą część z przymrużeniem oka.
Chleb budzi różne odczucia, zastanawiam się dlaczego.
Pozdrawiam Krzysiek

Dzięki.
Pozdrawiam Krzysiek

Zastanawianie sie nie leży w mojej naturze. :)
Pozdrawiam kkk

Jak zwykle jestem z twoimi tekstami. "Akcenty przesuwane pomiędzy tym ważnym i mniej, po różnej części chleba". Miażdżysz umysłowo, o trzeciej strofie już nawet nie wspomnę :) Zacnie :) Pluuus, serdeczności wielkiej, Piotrek

Dziękuję Piotrze,
przyjemnie czytać taki komentarz.
Pozdrawiam Krzysiek