dworce jak podróżowanie

wydobyte i leniwe
od czasu do czasu
zbierają we mnie wodę

wycelowane w jesień
jak prężne kolumny
skraplają mój oddech

odległe ciepłem
metaliczne węże
w kieszeniach - gardzielach
połykacze przestrzeni

bardzo na siłę....no ale....o gustach ....
razi mnie poezja tego typu, choć wiem, że jest modna. pozdrawiam ciepło kocicę.

no nie wiem, co tu się może wydać na siłę...
skojarzenia moje?

pozdrawiam

Włodzimierz chyba źle się wyraził. Przypuszczam, że chodzi o to, że skojarzenia Twoje są tak dalekie od Jego, że wydają się na siłę. Przyznam się, że w moim małym łebku też to nie układa się logicznie. Czuję, że dzwonią gdzieś w jakimś kościele, ale za chwilę odnoszę wrażenie, że to nie w tym, tylko w innym. Napisałaś zgrabnie, tak jak w ogóle zresztą piszesz, jednak nie potrafię ogarnąć. Ale nie przejmuj się. Bo to przez to, że jestem na dość niskim stopniu wtajemniczenia. Pozdrawiam Cię.
PS zaglądałaś ostatnio do komentarzy przy mojej "Szarości"? ;)

Jacek bardzo ładnie to doprecyzował.
Nie odmawiam Ci umiejętności operowania słowem, bo jesteś w tym świetna, Kocico.
Nie trafia to do mnie na poziomie treściowym. Być może jestem za mały jeszcze, albo Twoje skojarzenia są bardzo kocie a zupełnie nie-włodkowe. Pozdrawiam ciepło jak zawsze :))

dzięki panowie
możliwe, że kocie :)

pozdrawiam ciepło