Na zawsze

Jakże często odchodzę od siebie
potem chcę wrócić
jak do czegoś pierwotnego
lecz pozostała tylko myśl
nieuchwytna
jak we śnie gdy błąka się to tu
i tam
albo jak w wielkim lesie bez drogi
mieście obcym, szarym i mglistym
nad ranem
gdy wszyscy jeszcze śpią
a żadne okna nie należą do ciebie
kiedy wiesz, że miłość odeszła
nie zatrzymała jej kłódka na moście
ani twoje słowa ani żadne inne zaklęcie
w przyszłość
powrócić?...
przez spiralę czasu wejść
tajnym przejściem ogrodu marzeń
niespełnionych i wyjść z najwymarzeńszym z nich
w otwartą przestrzeń nieba
na zawsze

Najbardziej urzekł mnie las bez drogi i obce mgliste miasto. Potem kłódka na moście.
Magiczny wiersz.
Pozdrawiam :)

(1-)


zagadanie wyzbyte liryzmu, czy obrazowej refleksji. podlir wyrzyguje sobie na tę chwilę ku własnej satysfakcji;

Jakże często odchodzę od siebie
potem chcę powrócić
jak do czegoś pierwotnego
lecz tylko pozostała myśl
której nie mogę zatrzymać
to jak w śnie gdy błąka się [u]to tu,
to tam[/u]


co ukazuje powyższe - z odturnauowską końcówką - dalej zablebleblaniec nabiera na sile zatopiony w nadczynnościach, powtórzeniach i spójnikach...................to - jest Gniot!

Przepraszam , że odpowiadam na oba komentarze naraz , ale sprowokowała mnie do tego ich skrajność , która jest dowodem na to jak różnie można odbierać czyjąś ( nie wzbaraniam sie użyć tego określenia) twórczość. No cóż każdy ma prawo , ale Pani Agnieszko , biorąc pod uwagę moje uczucia , gdy pisałam ten wiersz ośmielam się powiedzieć , że jest pani wrażliwą osobą , a Pan Mithotyn , no cóż, nie wiem , ale dziękuje za czytanie i komentarz i serdecznie oboje pozdrawiam
Kredens

"(...) że jest pani wrażliwą osobą , a Pan Mithotyn , no cóż, nie wiem"



zatem radzę doedukować się odnośnie pojęcia wrażliwość
bo widzę, że dla ciebie ma ona tylko jeden wymiar - POKLEPUJĄCY
zatem wielce oczekiwany przez grafomanię

negatyw natomiast jest owej pozbawiony - bo jak ktoś może "osrać" uczucia aŁtora, który tak się stara zamęczając czytelnika swoimi bzdurami..!

Wcale , aż tak się nie zamęczałam , samo przyszło
Pozdrawiam Kredens

Nie wiem za bardzo, czy to dobrze czy źle, ale raczej dobrze niźli źle, bo/że autor igra sobie, a przynajmniej lekko poczyna (ze) słowem. Jak widać, na złość niektórym. Trudno, wszystkim i tak, nawet wszystko (a niekoniecznie wszystko dobre) nie dogodzi. Pozdrawiam

To tu to tam to...i tak trzy w wersie jednym co błędem jest...to tu i tam nie prościej? Ale to autora intrpretacja.

Na zawsze pierwotne odchodzi i wtóre lubo kolejne przychodzą... Myśl nieuchwytna jaka pozostała, lecz pochwycić i odtworzyć się nie daje, jak wiele z tych, które we śnie się rodzą, istotnie błąka się niczym po wielkim lesie neuronów... bez drogi do serca., albo w mieście obcym nad ranem i wieczorem... Szczególnie gdy odeszała zdaje się na zawsze... Powrócić albo nie? Powrócić?! Oto jest pytanie... - wyśmienicie wkomponowane w strofę... Ten czas... żebyż to jego spirala (pomijając tę stanowiącą sprężynę nakręcanego zegara) była postrzegalna i dostępna aby w nią wejść...! Ogród marzeń co innego... Wchodzę weń nieraz bezwiednie i błąkam się - jak to miało miejsce w wyniku lektury twojego wiersza, tak bardzo mojego... Wychodzę zeń niestety nie w otwartą przestrzeń nieba... Zbyt przyziemnym, zbyt cielesny jestem... Dziękuję. :)

No tak, ale wszyscy jesteśmy tacy przyziemni i to chyba z konieczności , pisałam raczej o chwili ostatniej i ostatecznej z nadzieją na raj , mój własny , prywatny raj z największym marzeniem na zawsze
Pozdrawiam Stempelku Kredens

To jasne, że "zaklęcie w przyszłość" jest kluczem.
Zwróciłem tylko uwagę na powtórzenie sąsiadujące: "zaklęła" i "zaklęcie" (nie sugerując oczywiście dwuznaczności z użyciem wyrazów z łaciny).
Ten wiersz potrzebuje powietrza!
Pozdrawiam

Drogi bezet , poprawiałam
Kredens

prawie poezja. Płynne i delikatne jak mgiełka. Albo bym trochę zredukował spójniki, albo jeszcze wyolbrzymił,
a może nawet mieście...

Prawie robi wielką różnicę, dzięki za czytanie i komentarz ale już nic zmieniać nie będę , bo to i tak w nie prawie nie zamieni , może inny wiersz , co dopiero powstanie , kto wie ? i choćby dlatego pisać warto.
Pozdrawiam Kredens

przez spiralę czasu wejść
tajnym przejściem ogrodu marzeń
niespełnionych i wyjść..

-co ja pocznę.. już ten krótki fragmencik mnie zadowala.

pozdrawiam Ran