chociaż (świąteczny spacer)

na tle
ciemnej ściany lasu
delikatną mgiełką
zieleni odziane
wciąż bardziej w pragnieniach
niż rzeczywistości
stoją

i są jak wiosenny poemat
oczekiwany długo
lecz ciągle
w ciszę nut zaklęty

posłańcy donoszą
że z przyczyn ideologicznych
na dzień Zmartwychwstania
nie udało się uzgodnić
partytury

chociaż
obyczaje nieco złagodniały

Czytałam w piątek ten wiersz i wracam dzisiaj. Zatrzymuję się w odpowiednich, wg mnie, miejscach i troszkę drapią mnie inwesrje.
Poza tym, jeśli.. odziane.. to chyba w pragnienia i rzeczywistość, a wyżej jest l.mng... dlaczego.?. może czegoś nie zrozumiałam.
Spodobał mi się środkowy fragmencik, w kórym czuje się... powiedzmy, wiosenno - świateczny spacer. Ale już w następnym,
nie wiem, czy dobrze odczytuję... ta niezugodniona partytrura, to jakby zerwanie rozejmu w którymś zakątku ziemi...
i cóż pod obyczajach...
Pozdrawiam serdecznie... :)