Dla tych co odchodzą

pierwszy wers dałbym na koniec (po odstępie) jako pointę
i tytuł inny (koniecznie nie ten wprost)
wtedy wszystko grałoby jako zbió wyrażęń na okoliczność używanych (cytowanych)
Pozdrawiam

echa ciszy
w nieskończoności
czasu

Ja bym tak zakończył.

O, Dawniej wyjął mi z ust:



nie zaszkodzi pomilczeć
z pustym gadaniem
nie wchodzić butami
cierpienie jest samotne
jak śmierć
komu droga temu czas
nie zatrzymujcie jak ptaka
przed wylotem
kraina wielka czeka
jakiej oko nie widziało
i ucho nie słyszało
po nich smutku tyle
ile pamięci
pozostanie
w nas

Cisza

Byłoby tak.

Cieplutko pozdrawiam, wzruszona,

Para:)

ta Cisza, gdzie by nie była, jest, chyba, jak najbardziej na miejscu.
nigdy nie wiedziałem i nie wiem co przypadku ostatecznych pożegnań można powiedzieć... tym co zostają.
pozdrawiam serdecznie
i do poczytania :)

Wolę powroty od pożegnań, wiersz wart przeczytania i zastanowienia się. Ładny!
Serdeczności
- baba

Tak. Zdecydowanie "cisza" na koniec i inny tytuł.

Tak , zdecydowanie Macie rację , cisza brzmi lepiej na końcu , a co do tytułu to nie mam pomysł, niestety, może bez?
Pozdrawiam wszystkich dziękuję za czytanie i komentarze
Kredens

gdzieś czytałem, że dla tych co odchodzą ważna jest nasza modlitwa...

pozdrawiam

Ładnie, cierpienie jest samotne jak śmierć, dużo w tym prawdy.
Podoba mi się myśl kończąca wiersz i ta.. cisza.. na sam koniuszek.
Pozdrawiam... :)

zgadzam się z "przedmówcami", co do tytułu (zbyt bezpośredni). cała reszta bardzo zapada w serce i wycisza - bo i cóż powiedzieć, tym, co żegnają albo...sobie samemu? nie zaszkodzi pomilczeć

serdecznie pozdrawiam :))
Krysia

A pamięci po nich tyle
co miłości do nich w nas...
Pozdrawiam)))