Zaśnięci

A jeśli to wszystko jest barwnym mirażem
jak sen potłuczony co nam tylko przyśnił
horyzonty nad łąką wśród słów korytarze
wilgotności dłoni i cierpki smak wiśni

i nie ma nas wcale lub jesteśmy w pół
zdziwieniach marzeniach bezsensach
istnienia i karty niewiedzą odkryte na stół

zbudzimy się kiedyś o wiosnę za wcześnie
i bardziej nas jeszcze nie będzie w bezdechu
żonglując cieniami na ścianie szelestnie
zaśniemy ponownie bez cienia uśmiechu

żeglując na ścianie cieniami szelestnie

Od kiedy to cień wydaje dźwięk???

"jak sen (...) co (...) przyśnił"

Masło maślane.

Trzeba mieć troszeczkę wyobraźni, żeby to usłyszeć. No, ale nie wszyscy ja mają.
Pozdrawiam

Trzeba mieć troszeczkę wyobraźni, żeby to usłyszeć. No, ale nie wszyscy ja mają.
Pozdrawiam


A tam, bez przesady. Kto jak kto ale Mefisto ma wyobraźnię i to niewąską :)

Sny maja to do siebie ,że się przyśnią (czasami...).
Dziękuję za senne wniknięcie na chwilke w mój senny wierszyk.
Lilka

Trzeba mieć troszeczkę wyobraźni, żeby to usłyszeć. No, ale nie wszyscy ja mają.
Pozdrawiam


A tam, bez przesady. Kto jak kto ale Mefisto ma wyobraźnię i to niewąską :)
Skoro tak twierdzisz...to wierzę Ci na słowo

Bezszelestnie by lepiej brzmiało. Dodatkowo w drugiej strofie wkradły się dwa nieciekawe rymy. Zamysł i temat dobry ale orkiestrą chyba dyrygent troszkę roztrzepany pokierował;-) Moja wyobraźnia nie zna granic.

Owszem Mefisto bezszelestnie byłoby lepszym rozwiązaniem. Ale może bardziej banalnym? cień to bezszelestnośc. Jednak...
Co się komu w duszy gra, kto co w swoich widzi snach...
Dziękuję za komentarz i rady i oczywiście pozdrawiam
Lila

Właśnie nie było by niebanalnym. Bardziej tajemniczo a wyobraźnia będzie szukała jej rozwiązania ale to tylko moje marne zdanie:-)

))

To jest ciekawe:
zbudzimy się kiedyś o wiosnę za wcześnie

- w pierwszej przeszkadzają określenia dopełniaczowe
- w ostatniej:
bez -dechu
bez-szelestenie
bez-cienia

Cieszę się, że wiosna co przyszła w zbudzeniu za wcześnie się spodobała.
Pozdrawiam
Lilka

Bardziej mi się podobało: "żonglując na ścianie cieniami szelestnie" - dla mnie była to metafora wyrażająca nastrój: w nocy często słychać jakieś nieokreślone szelesty, chociaż nic nie widać oprócz cieniów na ścianie, więc może się wydawać, że to zmarli, którzy za wcześnie się obudzili. W dodatku słowo "bezszelestnie" psuje rytm.
Ogólnie bardzo dobry wiersz. Metafizyczny, z dużą wyobraźnią, a ja uwielbiam takie. I rytmiczny do tego, ma melodię.
No właśnie - ja też się czuję tak, jakby nas nie było, jakby wszystko było przez kogoś (coś) zmyślone. W końcu jesteśmy tylko energią, a więc złudzeniem nieprzeniknionej, twardej, dotykalnej materii - coś takiego w ogóle nie istnieje.
Oczywiście plusuję.

Skąd takie zwątpienia ?
A ogólnie OK :-)

Widzisz Oksywio jak niedobrze jest zmieniać coś swojego pod wpływem sugestii. Chyba jeszcze raz zmienię bo mam po ponownym i ponownym przeczytaniu wątpliwości dotyczące zwłaszcza rytmu i jego zaburzenia.
Kiedyś widziałam taki film w którym ludzie utknęli w martwej pustce, a w czasie snu wysnili sobie część swojego życia. Myślę ,że zastanawianie się nad tym co jest snem, a co jawą jest wpisane w naszą refleksyjną naturę.
Dziękuję Ci bardzo za komentarz. Podniosłaś mnie na duchu swoim zrozumieniem.
Pozdrawiam ciepło i wieczornie.
Lilka

a Ty Cezary nie masz nigdy wątpliwości? Dotyczących różnych dziedzin naszego życia.
Jak ogólnie ok to sie cieszę. A szczególnie?

Podoba mi się barwny utwór, pełny poezji i takiej wyobraźni z plusem :)

Serdeczności:)

klimatyczny wiersz :). mi się podoba.
pozdrawiam i do poczytania :)

Bolesławie i Sylwestrze dziekuję za komentarz. Cieszy mnie niezmiernie podobanie i wnikanie w klimat.
Pozdrawiam serdecznie