taka sobie odpowiedź na szczęście co nie przyszło( do tej pory)

Cóż ja Ci mogę odpowiedzieć
co do jutra?
pytasz pytaniem oczu
smutnych ust grymasem
nieco zdziwionym, że to właśnie tak?
mogło się wszystko wydarzyć
przyjść z uczuć przypływem
napełnić obdarować zaczarować
w dobre dni razem na zawsze
na nigdy
takich bajek zna świat...


wśród wzruszeń różnych
między kołyską a grobem
płynie życie
zależy kiedy
zależy z kim


potem ciało się rozsypie
duch do Boga odleci
do wiecznej przystani
zacumuje przy brzegu
wśród ludzi szczęśliwych
twarzy roześmianych

ileż to razy ono przychodzi
łasi się mile
nie tylko wówczas gdy ludzie młodzi
zostaje chwile

zda się że pragnie znowu nawiedzić
ażeby odejść
pojmij to proszę przestań labiedzić
zechciej go podejść

ugłaskaj uproś albo cokolwiek
szepnij do ucha
ono bezstronne temu ktokolwiek
rady tej słucha

:)

Twoje? fajne , ale czy takie bezstronne to szczęście? Może?
Pozdrawiam Kredens

Takie sobie subiektywne spojrzenie na "litery" wysypane z "kredensu":):
cóż mogę Ci powiedzieć - skoro "mogę" to wiadomo ,że "ja";
potem ,aż do "wielokropa' dobry (mój) odbiór i nagle:
"życie płynie po oceanie wzruszeń" - wolałbym tego nie przeczytać;
ostatnia strofa: potem ciało rozsypie się
duch odleci do wiecznej przystani
zacumuje przy brzegu szczęśliwych
( daj Boże ) twarzy
Drugą strofę "stworzyłbym" na nowo.
pozdrowionka

Uczę się.. też od ciebie Stary Kredensie :)
Bezstronne, bo z każdym tak.. postępuje. Jedynie zdaje się, że niektórych nie opuszcza.. :)

to życie po oceanie wzruszeń - to dlatego takie skojarzenie ponieważ namiętnie ostatnio czytam Korzeniowskiego , a poza tym uważam , że to bardzo prawdziwe stwierdzenie- emocje wzruszenia co rusz to inne od apatii do euforii zależy kiedy i zależy z kim
Pozdrawiam Kredens

to życie po oceanie wzruszeń - to dlatego takie skojarzenie ponieważ namiętnie ostatnio czytam Korzeniowskiego , a poza tym uważam , że to bardzo prawdziwe stwierdzenie- emocje wzruszenia co rusz to inne od apatii do euforii zależy kiedy i zależy z kim
Pozdrawiam Kredens
Ależ "Kredensu":) - apatia i euforia to stany ,odbierające możliwość doznawania wzruszeń ( szczególnie w przypadku tego pierwszego). A co do wersu ,brzmi bardzo tandetnie.

Masz rację , posłuchałam i zmieniłam co nieco
Dzięki za czytanie i komentarz
Pozdrawiam raz jeszcze Kredens

(1-)


przeinwersjonowany..........................zableblaniec

Chciałam coś odpowiedzieć... e tam!
Ale pozdrowienia owszem zawsze Kredens

Kredens / nie powiem "stary":)/ to co napisałeś to "oczwista oczywistość", ale można było ją ciekawiej podać. Stać Cię.

Troszkę wiersz nie nadąża za tytułem (zapowiadającym dużo więcej /dobrego/). Pozdrawiam

Alboś bardzo młoda albo bardzo pobieżnie przechodzisz nad sprawą wiary bo tak naprawdę to wiersz o tym i nie wiem , czy to takie oczywiste dla wszystkim w tym i dla Ciebie , że po śmierci do Boga idziemy gdzie dopiero jest prawdziwe szczęście , nieuchwytne tu na ziemi, może to i nieudolnie napisałam , skoro jest taki odbiór, ale chciałam napisać bardzo prosto , natomiast oczywiste dla wielu to na pewno nie jest wystarczy , że w tej chwili nad tym się sama zastanowisz. Jeśli jest to, dobrze.
Pozdrawiam Kredens

Pewnie tak , skoro tak to odbierasz , chciałam prostych myśli i prostych słów . Dzięki za przeczytanie i komentarz
Pozdrawiam kredens

Tyle mogłoby zostać (wzruszenie explicite wypisane przestaje być wzruszeniem, staje się jedynie "wzruszeniem").
Pozdrawiam

"pytasz pytaniem oczu" - nie pasuje mi subiektywnie ta gra słów. Choćby i dlatego, że treść nie jest lekka i zabawna. Skłania do refleksji nieco smutnej jeśli odrzuca się happy end z puenty. CHoć oczywiście głęboko zazdroszcze wierzącym tej pewności continuum. Pozdrawiam ciepło szarobury.
Dobry wiersz według mnie :)

W moim wierszu jest tak i uważam , że jest dobrze , a Twoja wersja jest okrojona z mojej i dlatego wydaje ci się , że tak lepiej, a może i lepiej?
Nie wiem
Pozdrawiam Ciebie bezet - K

prawie każdy zazdrości , ale każdy może mieć , dzięki za ocenę i czytanie
pozdrawiam Kredens

Roi się od inwersji, ale ujęcie tematu nawet, nawet. Myślę, że można jeszcze popracować nad tekstem.

To nieistotne, co ja uważam, ważne co autorka myśli.
Pozdrawiam
Kredens nadal pozostaje dla mnie tylko meblem (mea culpa)