Za i przed

świt goni świt
uciekają w historię
można tam odnaleźć
strzępki słów gestów uczuć
schwytanych w pętlę czasu
dzisiejszy też tam trafi skoro
zaistniał
jutrzejszy może mieć znamiona
ucieczki doskonałej

Forma:

wielkie litery - ot, tak, z przypadku

warto było użyć klawisza p.t. enter - jakoś podzielić ten tekst

"skoro
zaistniał" - co oznacza ten zabieg z przeniesieniem do innego wersu?

Treść;

nie wiem...
że coś było kiedyś - w pętli czasu
dziś też coś się stało
jutro - podobnie - jak to zwykle bywa

i... ucieczka ze znamionami

Wybacz, niewiele..., ale może jestem "ahistoryczna".

Według mnie to nie jest ciekawy tekst.
Pozdrawiam. E.

Co do liter masz rację, co do ciekawości tekstu , no cóż każdy odbiera po swojemu, dzięki za czytanie i komentarz
Pozdrawiam Kredens

'może mieć znamiona' - dobrze to ująłęś, bo ucieczki doskonałej, jak zbrodni doskonałej, poprostu - nie ma!
Ciekawe ujęcie tematu,
pozdrawiam
- baba

Mnie zatrzymał , odbieram go jak przemijanie dnia za dniem, każdy przechodzi do historii, pozostają strzępy słów, gestów, obrazów, są jak schwytane w pętle czasu i zatrzymane w pamięci. Dzisiejszy dzień skończy tak samo, jutrzejszy i kolejny też, mamy jedynie nadzieję, że ten następny będzie inny, ciekawszy, doskonalszy, ale czas pewnie znowu zweryfikuje.
I to by było na tyle.
Pozdrawiam:)

każde "dziś", które przeminie, staje się historią, tylko "jutro" wciąż niewiadome.

w 5 wersie opuściłabym "schytanych":

"strzępki słów gestów uczuć
w pętli czasu"

i tu dałabym spację...ale to tylko maleńka sugestia.

serdecznie pozdrawiam, Kredensie :))
Krysia

Tak , ale chciałam tym wierszem powiedzieć , że życie to gonitwa i ucieczka jednocześnie i dlatego schwytanych , bo uciekały nie wiadomo dokąd , nie jesteśmy bowiem w stanie racjonalnie odpowiedzieć po co żyjemy i dokąd zmierzamy odpowiedzi takie zawsze ocierają się o wiarę , a tę nie każdy posiada choć tego oczywiście w wierszu już nie ma , ale może otwiera takie dyskusje . Może?
Pozdrawiam kredens

Kredensie , przed życiem nigdzie nie uciekniemy ,,,to taka pulapka, trzeba stawić czola , inaczej się nie da !
Samo życie , ostatnio czytam same wiersze o trudach życia, malo powiedziane, juz kiedyś napisałam "ostrego nam pióra trzeba...". bo zostaniemy pochowani w papierowych butach,,,o tyle!
Nie zasłużyliśmy sobie na to...zostaliśmy pozostawieni sam sobie!
Ale pisząc szczerze, odnośnie naszego powszedniego dnia , zaostrzonym ołówkiem ,,,moze poczytają,,,ci wielcy, z góry..1
A MY POWALCZYMY ,,,PIÓREM!
Głowa do góry , honor jest naszą tarczą!
Serdeczności!
Hania
+

i nie zatrzymasz, i dobrze, dzisiejszy trudny, ale jutro będzie historią, nawet strach. pozdrawiam serdecznie.

to dość oczywiste, ale sformułowane ciekawie i w dobrym, lapidarnym stylu. pozdrawiam , Kredensie.