Znudzony

nie pamiętam od kiedy miasteczko zaczęło być smutne
może w momencie kiedy stwierdziłem że zbyt wolno galopuje karuzela
przeważnie w stronę przeciwną do ruchu wskazówek zegarów

jednak nie mogę opanować uzależnienia i mieszkam tutaj
jednostajnie wraca do mnie obraz rozwianej grzywy i uniesionych kopyt
poczekam na chwilę w której drewniane konie wpadną w szał

U Krzysztofa K.K. ;-))) - jak zwykle - epicka, wypracowana wyobraźnią i świetną kreską opowieść o widzeniu fragmentów świata.

To nie jest wiersz buntownika czy znudzonego. To, mimo wszystko, bycie ze swoim miejscem w jedności, uzależnieniu (sam przyznajesz). Konie w szał mają wpaść tylko po to, aby trochę rozruszać powietrze, zamącić monotonię, zawrócić czas o parę dni. Reszta i tak musi zostać.

Tak czuję ten wiersz. Nieudziwniony w celu szokowania klienta, mówi pięknie o niby zwykłej rzeczy.

Pozdrawiam. E.

masz rację z kawą na ławę - tutaj nudy nie ma.

raz już upodobałam, co konsekwentnie czynię ponownie, pozdrawiając Autora.

in-h.

Może zegarów w liczbie pojedyńczej napisać ale to drobiazg. Poczytałem z ciekawością. Pozdrawiam

Siedzieć na tyłku, nie kombinować!!!!ładnie napisane, choć uwaga wyżej, słuszna:)+

uzależniony, uwiązany, skazany to nie to samo co znudzony myślę więc że tytuł nie jest trafiony ale ogólnie świetne.

Tak panie niewidomy i niewidoczny. Zajmij się lepiej przepowiedniami Stempelka pasujecie do siebie jak znalazł.

Przywiązujemy się do miejsc , zapadają w naszej pamięci miłym wspomieniem ,lecz nic nie poradzimy na biegnący czas -zlodziej,
na szczęście nie odbierze nam pamięci ,,,

...,"jednostajnie wraca do mnie obraz rozwianej grzywy iuniesionych kopyt "
Pozdrawiam!
Hania
+

Ja mam słabą pamięć, muszę często powtarzać coś co chcę zatrzymać dla siebie. :)
Pozdrawiam Krzysiek