nie przeszkadzajmy ludziom w ich pośpiechu

do następnej minuty
nikt nie dotrze szybciej

ani ten co przyspieszył
ani ten który zwolnił
tamten który zasnął i śni że upada
ten który powrócił
lub właśnie odchodzi

nawet ci - a tych dużo - bo cały samolot
nie potrafią przeskoczyć najdrobniejszej sekundy
ot przelecieć ponad nią łatwo jak nad chmurą
ominąć choćby jednej
prześcignąć lub zgubić
po prostu przefrunąć

może ten
tuż przed nami
co nas minął tak szybko
w pojedynczej minucie próbuje pomieścić

więcej smutków zachwytów

podjęty temat banalny jak upływający czas, a smakowicie podany.
oczywiste oczywistości...człowiek od zawsze próbował przechytrzyć czas i ciągle próbuje.. proste prawdy na refleksję.
podoba mi się.
pozdr.

Fajnie, że trafiłam. Trudno jest napisać coś niebanalnego. Jak sama zauważyłaś temat oklepany. Jednak poezja stale kręci się wokół tych samych tematów. W każdym razie podjęłam próbę :). Dzięki. A

Anno,

jakoś tak ostatnio u Ciebie mam, że inaczej zorganizowałabym tekst.

Oczywiście wiesz, że jest tak, ponieważ wiersz mi się podoba:


do następnej minuty
nikt nie dotrze szybciej

ani ten co przyspieszył
ani ten który zwolnił
tamten który zasnął
i śni że upada
ten który powrócił
lub właśnie odchodzi

nawet ci - a tych dużo
- bo cały samolot
nie potrafią przeskoczyć
najdrobniejszej sekundy
ot przelecieć ponad nią
łatwo jak nad chmurą
ominąć choćby jednej
prześcignąć lub zgubić
po prostu przefrunąć

może ten
tuż przed nami
co nas minął tak szybko
w pojedynczej minucie
próbuje pomieścić

więcej smutków zachwytów

Ale to propozycja, nie wyraz dezaprobaty.

Pozdrawiam, (...)

Para:)

Od razu wziąłem się za poprawianie tekstu i wyrzucanie zbędnych "słówek" ,ale ... potem od tego odstąpiłem.To męczące "który" po wielokrotnym czytaniu ma swój urok i cel.Może tylko zmieniłbym w trzecim wersie na "samolot cały" .Wiersz to rodzaj "ślinotoku" ,który jak najbardziej akceptuję.pozdr

A tutaj akurat Twoja propozycja wersyfikacji, bardzo mi do gustu przypadła. :) Wygląda to zgrabniej i lepiej się czyta. Dzięki Aniu.
Pozdr. A

Lubię takie zabawy słowami Mariuszu. Czytałam ten wiersz na głos. Wydawało mi się, że ta wylicznka znajduje swoje uzasadnienie w tekście. Dzięki. A

Nad samotem pomyślę :)

Ładna refleksja - ważki temat zaplątany w lekką (powietrzną!) formę.
Tok wypowiedzeniowy monologu - jak najbardziej. Ale i w nim warto czasem ugryźć język (skrótem - wygraniem przemilczenia) - podkreślone. I może bez sztucznego oddalania pointy - w takuej delikatności - dziura między wersami wygląda na "czarną".
Pozdrawiam
PS. Jedno "i" nie robi sztuki, ale może? "glob" jako luźna propozycja (choć obciąża patosem, więc może tylko jako kierunek poszukiwań określenia; samolot jest zbyt konkretny na symbol).

do następnej minuty
nikt nie dotrze szybciej
ani ten co przyspieszył
ani ten który zwolnił
tamten który zasnął i śni że upada
ten który powrócił
lub właśnie odchodzi

może ten tuż przed nami
co nas minął tak szybko
w pojedynczej minucie pomieści
więcej

Wiersz "przegrzany" w środku, myśl mętnieje w nim, zajęta bezproduktywnym wznoszeniem "ani", na coraz wyższy poziom.
Każde słowo, bez którego wiersz może się obejść, które nie jest mu potrzebne "do życia", staje się zaczątkiem językowej graciarni.

wiersz zmusił mnie do refleksji, czym jest czas
postanowiłem, że zajmę się tym problemem
mam już nawet wstępną koncepcję :p

Wydaje mi się, że takie postawienie sprawy jak w wierszu, czysto teoretycznie, wcale nie jest takie oczywiste. Czas, niestety, jak twierdzi współczesna nauka, jest dość względny. Jednak wiersz ma swój urok i jasne przesłanie.
Pozdrawiam.

witaj, anno :) bardzo dobrze mi się czyta, msz jest prosto i bezpretensjonalnie, nie sposób nie przytrzymać chwili przy puencie. Pozdrawiam - Ania

Piękny. I dobrze zakończony, ciut jakby urwany, zdziwiłem się, że to już, ale po chwili poczułem, że tak się powinno wiersze pisać. Dziękuję.