Prowadź mnie

Czy mężczyzna nie powinien przodem iść,
zamiast progi śladem kobiet przestępować?
Nie przepuszczaj mnie przez drzwi,
odłóż na bok savoir-vivre
i przez wielkie upojenia mnie poprowadź.

Nie chcę, żebyś rządził w kuchni, Miły mój,
lecz w rozkoszach za me plecy się nie chowaj.
Nie mów, jaki włożyć strój,
nie rozkazuj, gdzie mam pójść,
ale w tańcu i w pieszczotach zawsze prowadź.

Wcale nie chcę też tyrana w Tobie mieć -
własne sprawy rozwiązuje moja głowa.
Ale drogą w siedem nieb
chcę za Tobą biec łeb w łeb,
więc przez wszystkie wielkie nieba mnie poprowadź.

Oxyvio , poruszyłaś emocjami, zaszlkiło mi się!
Pięknie !Twoja wrażliwość bije mocno i przelewa się na czytelnika -SUPER!
Uściski!
Ja

Oxyvio, lirycznie, emocjonalnie, pięknie - szczególnie dla adresata.
Może los ześle mi także kogoś, kto tak pięknie będzie do mnie mówił (pisał). Jestem, mimo wszystko, optymistą.
Pozdrawiam serdecznie.
J.

wiersz konsekwentnie poprowadzony w ładnej, ciekawej konstrukcji;
warsztatowo bez zarzutu, co jest tak oczywiste, jak ewidentnie "zakochana" treść ;)
podoba mi się Twoje liryczne pióro, Oxyvio. wszystkiego dobrego!

pozdrawiam serdecznie,
in-h.

Jasny przekaz oczekiwań peelki - charakterek liryczny, ale i niepozbawiony racjonalizmu ;) Warsztat też nie podlega dyskusji, ale dwa przedostatnie wersy, a szczególnie fraza "za Tobą łeb w łeb", która - sama przyznaj, Oxy - mija się troszkę z logiką, odstają.
Pozdrawiam :)

Przesłanie jest bardzo, bardzo. O formie, melodyjności i poprawności i płynności nie wspomnę, bo to u Ciebie norma, ( łatwość i zazdrość, że tak łatwo i lekko Ci przychodzi)
Myślę, że wiekszośc kobiet tęskni do czasów, kiedy role wynikające z płci były jasne i prosto podzielone. Nie mieszały się pierwiastki i nie powstawał niepotrzebny galimatias uczuciowo- roszczeniowy.
... więc przez wszystkie wielkie nieba mnie poprowadź...)
Fajniej jest być prowadzoną przez nieba i nie tylko, niż samej prowadzić!.
Tak uważam!!
Pozdrawiam z westchnieniem
Lilka

Myślałam, że będzie baaardzo poważnie.. a tu super sympatyczny wiersz... :)
tak, powinien być latarenką, która wie, kiedy "przygasnąć" (jeśli trzeba), a kiedy roświetlać każdą dróżkę. Zgadzam się z.. własne sprawy rozwiązuje moja głowa..
Oxyvio, a jakby za.. wielkie.. dać, groźne.? hę.?
Pozdrawiam.

(...) więc przez wszystkie wielkie nieba mnie poprowadź... o to wielkie mi chodziło.
Fakt są dwa, sorry. Hej.!

A, no właśnie, a to "wielkie" musi tu zostać, bo to jest ta trawestacja porzekadła. Muszę zmienić tamto drugie "wielkie" (czy właściwie pierwsze w wierszydle). :-)
Dzięki raz jeszcze.

Vero, dzięki za wizytę, komentarz i poświęcony czas.
Trawestację frazeologizmu, którą tu przytaczas, wyjaśniłam już Annie Myszkin, więc nie będę się powtarzać - zajrzyj do tamtejszego mojego komentarza, jeśli łaska i ochota. Jest tam właśnie wyjaśnienie emocji, które ta fraza wyraża.
Ale to nie znaczy, że musi Ci się taki zabieg podobać - gust to całkwicie inne zagadnienie, które w dodatku nie podlega dyskusji.
Pozdrawiam.