Pozwól mi

pogodzeni z tym z czym pogodzić się trzeba
w ciszy doskonałej dnia lub nocy
może przez chwilę przeczuciem jasnym
dotkniemy nieba

tyle słów musisz wypowiedzieć
kroków odmierzyć w strony nieznane
błądzić w uczuciach lepkich jak smoła
żeby uchwycić co jest ci dane

ach! pozwól Boże myśl tę zatrzymać
pozwól mi

Wspaniale ;) Tyle prawdy ukryłeś w tych kilku linijkach tekstu... czasami trzeba błądzić żeby w końcu odnaleźć właściwą ścieżkę... ale jak wiadomo człowiek uczy się na własnych błędach.. dzięki temu staje się silniejszy i zdobywa doświadczenie. No i oczywiście trzeba zawsze mieć nadzieję, że ta "myśl" pozostanie na zawsze w naszym sercu :)

Pozdrawiam serdecznie

Janina

Kredensie , treść przemawia ,ale masz dwa razy pogodzeni-pogodzić w jednym wersie, może by :pogodzeni z tym co z nieba ....
i zniknie jedno z dóch słów trzeba (w pierwszym wersie dugiej zwrotki drugie-trzeba).
Ale ty jestes Autorem i Ty decydujesz!
Serdecznie !
Ja

Byłoby miło, gdyby odnaleźć sens i wygładzić słowa czyli wyrazy:-)

Na razie to wierszyk o niczym na temat:"wszystko już było"

Tak czytam, przepraszam.

Pozdrawiam. E.

Dzięki za uwagi ,Aluno, nieco wygładziłam
Pozdrawiam Kredens

idąc za tekstem piosenki
ale to już było ooo ooo...

takie wtórne, czy skłania ku refleksji może czytelnika z małym bagażem doświadczeń, czytelnik oczytany będzie się nudził
takie moje marudzenie

pozdr

A taki już ze mnie nudny , stary Kredens
Pozdrawiam

Ależ piękny utwór, szczególnie pierwsza strofka, dwa ostatnie wersy. Brzmi jak słowa wypowiadane przez człowieka, który właśnie dojrzał, wszedł w kolejny etap swojego życia. A że było? Naprawdę trudno napisać coś zupełnie nowego, tym się nie przejmuj.
Ciepło pozdrawiam :)