Refleksyjne podglądanie

Dziewczynki- pantery skaczą
mała przestrzeń za świat cały
jednak
Bóg chce by dorosły
więc w szpilkach mamy człapią
nie potrafią kłaść pomadki
ale wiedzą po co
chłopcy tak jak zwykle
bruum bruum
ręce do góry drą się i
grzmocą nie wiadomo po co
ale wiedzą że tak trzeba
pobite gary potłuczone szklanki
idzie czasu przetak
coś zostanie? może?
ale raczej się przesieje
w następne pokolenie
z nadzieją i w nadzieję
w której każdy orze

Tak to właśnie jest, z tym że każdy tyle orze, co robi swoje (chociaż niektórzy /i takich jest niemało/ robią więcej niż mogą, zresztą najczęściej całkiem niepotrzebnie). Pozdrawiam

Zakończenie może się podobać, jednak widząc to pokolenie w wróżbitę się zabawię i stwierdzę, że stracone jest. Reszta teksu jest wspomnieniami. Widzi się obraz jak to się było dzieckiem. Cholera aż pamięcią sięgnąłem do wieku 3 m-cy nikt mi wierzyć nie chce, że tak mogę cofnąć się. Refleksyjny tekst chociaż ma mankamenty dla mnie się podoba niż bzdura o zakończeniu pragneeę czy coś w tym stylu. Poz.

To "refleksynjne podglądanie", dla mnie, bezprzecznie ubarwia puenta, pasuje to całości.
Z uwag.. piąty wers, wolałabym bez "więc", a zamiast "kłapią", dać człapią, bo kłapanie kojarzy mi się z kłapaniem zębami.
W nastepnym wersie, czytam sobie.. nie potrafią.. kłaść pomadki, po prostu bardziej mi to słowo "leży".
To oczywiście niezobowiązujące sugestie. Reszty nie ruszam, uśmiecham się do niej... :)
Pozdrawiam.

Witaj "kredensu":)
Sugestia : po co "jednak"?
Nad-sugestia: powyrzucaj te "ale" ,bo to nie wiersz o spójnikach - przeciwstawnych,jeśli kogoś to obchodzi.
Refleksja- do przyjęcia:)
pozdr