nie ma

za zwałami chmur
prześwit
tam jest słońce
na ziemi lód
skuł wszystko dookoła
nie zdarzy się żaden cud
nikt nie zawoła
jak w sonecie mistrza
tą drogą przeszła śmierć
zostały ruiny czarne
zgliszcza pożogi
zapłonęła i zgasła
czy zatrzymała czas
nie płynie dalej
nie ma takiej miłości
i takiej rozpaczy
która oparłaby się
tej fali

Trochę patetycznie, ale w sumie czemu nie, wchodzi w klimat wiersza. Zastanowiłabym się tylko nad celowością słowa "lekki", raczej zbędne. W końcu jak prześwit to wiadomo, można pominąć śmiało.
Pozdrawiam.

Tak, masz rację zmieniłam , dzięki za czytanie i komentarz , może patetycznie , ale tego już raczej nie zmienię
Pozdrawiam Kredens

Zagęściłabym te "enterki". Komplikują życie.

Poza tym, jeśli znaki przestankowe, to konsekwentnie.

propozycja wyłącznie:

za chmurami jest słońce
na ziemi wszystko skuł lód
nikt nie zawoła
jak w sonecie mistrza
nie zdarzy się cud

tą drogą przeszła śmierć
zostały ruiny i zgliszcza
zapłonęła chwilą
zgasła

czy zatrzyma czas
on popłynie dalej
nie ma takiego uczucia
które ostałoby się fali

Pozdrawiam. E.

Podoba mi się takie pisanie, w którym rym pojawia się nieco jakby przypadkiem, nie wymuszany. czytam sobie o śmierci. pozdrawiam

Dzięki za zatrzymanie się nad moim wierszem, propozycja dobra chociaż pozostane przy swojej wersji, "enterki" poprawiałam znaki przystankowe skasowałam, bo rzeczywiście nie są potrzebne
Pozdrawiam kredens

Czytasz sobie o śmierci , a co czytasz , bo to chyba nie jest tylko odnośnik do mojego wiersza?
Za czytanie i komentarz dziękuje i pozdrawiam
Kredens

Styl troszke archaiczny, ale ja lubię takie klimaty, więc wiersz mi sie podoba.
Pozdrawiam
Lilka

Wszyscy jesteśmy archaiczni zarówno w miłości , okrucieństwie etc. forma może być inna zależy od talentu skłonności lub ducha awangardy. mnie się tak spodobało bez wnikania w przyczynę
Dzięki i pozdrawiam
Kredens

Oczywiście!
Zgadzam się...stara, dobra klasyka, bez udziwnień i zagmatwań zawsze się obroni.
Pozdrawiam ponownie

Wiersz do pewnego momentu jest rymowany, potem nagle staje sie biały - chyba nie ma uzasadnienia tego zjawiska tuaj? A gdyby słowo "zgliszcza" były na końcu wersu, to rymowałby się on z wyrazem "mistrza" - to już o jeden rym więcej.
Tyle w kwestii formalnej. Jeśli chodzi o treść, kojarzy mi się ona z Apokalipsą. Nic innego nie przychodzi mi do głowy.

Właściwie wiersz jest o utraconej miłości, ale każdy może mieć swoją interpretację , co do rymów dysonans był zamierzony
Dziękuję i pozdrawiam
kredens

Dzięki za zatrzymanie się nad moim wierszem, propozycja dobra chociaż pozostane przy swojej wersji, "enterki" poprawiałam znaki przystankowe skasowałam, bo rzeczywiście nie są potrzebne
Pozdrawiam kredens


Ok:-) Wyjmij jeszcze rymy. Będzie lepiej. E.

Bez urazy, bardziej podoba mi się forma marii bard.
Pozdrawiam.

Twoje prawo
Pozdrawiam Kredens

Kredensie,

inaczej połamałabym wersy. Poza tyk - jest Ok!

Pozdrawiam,

Para:)

Ps. Poza tym - bardzo rozumiem treść. Mocno "do mnie".

no to witaj w klubie
pozdrawiam kredens

odbieram go jako wiersz o życiu i śmierci. wyszła jedna inwersja 'ruiny czarne', chociaż wiem, że można przeczytać 'czarne zgliszcza'. poza tym, w moim odczuciu, ok :).
pozdrawiam i do poczytania :)

Dzięki za odniesienie się do mojego wiersza , można oczywiście różnie go odczytywać, ale tak się rzecz ma do prawie każdych utworów , odrywają się od autorów i żyją już własnym życiem
Pozdrawiam Kredens

Dzięki za zatrzymanie się nad moim wierszem, propozycja dobra chociaż pozostane przy swojej wersji, "enterki" poprawiałam znaki przystankowe skasowałam, bo rzeczywiście nie są potrzebne
Pozdrawiam kredens


Ok:-) Wyjmij jeszcze rymy. Będzie lepiej. E.
Dzięki za radę , ale niech tak zostanie , lubię rymy
Pozdrawiam kredens