ta miłość

zagubiła się ta miłość wczesnym latem
kiedy zboże ubierano w kolor złoty
nie skiełkował kwiat fantazji przebogatych
by nie skalać żadnych barier nie przekroczyć

zwiędła w różach bzach zawilcach i żonkilach
chcąc wybielić doskonałość w płatkach lilii
zamykając spontaniczność w niemych chwilach
i cichutko z poświęceniem łzami kwilić

poleciała hen dalekie poznać miary
by hartować uwrażliwić własne ego
przebywając pośród sadów kwiatów malin
poszukując lecz Bóg raczy wiedzieć czego

powróciła przed jesienią z tych wojaży
zda się mądra i bogatsza w doświadczenia
choć potrafi mieć nadzieję wzdychać marzyć
może czegoś się nauczy coś pozmienia

ładny dwunastozgłoskowiec:) Nie ma interpunkcji, spoko!
ale zrobiłbym mały wyjątek i na koniec wstawił pytajnik (bo aż się prosi)
Ta miłość = ta wiosna, taka refleksja mi się nasunęła po przeczytaniu:)
pozdrawiam.

dzięki - wrodzone lenistwo oraz moda każą mi pisać bez interpunkcji:))
ta miłość ta wiosna i zakręty

pozdrawiam jacek

Ładne, dynamiczne obrazy, tylko czemu czuję przerost formy nad treścią, nie wiem....
Może w ostatniej, jakby coś tak z kopytka?
Pozdrawiam
:)

ja też nie wiem
w tym wierszu wszystko czemuś służy
symbolika: początku lata i jesieni, czystości białych lilii w miłości itd..

pozdrawiam Jacek

Czemuś i komuś, np. mnie.
Lubię takie klimaty, można się rozmarzyć.
Ech... w końcu "Wiosna panie sierżancie"
Pozdrawiam :)

Ech Alu smutne to byłoby rozmarzenie.
Jesteś kobietą z "krwi i kości" . A tu brak fantazji z nim, pilnowanie się przed nim, poświęcanie się jemu bo tak robia inni.
Biała lilia symbol czystości małżeństwa = białego małżeństwa.
Dalej poszukiwań przez całe życie odpowiedzi na pytanie jak nie robić czegoś do czego czuje się wstręt.
I przedjesienny powrót by dokończyć "tą miłość".

pozdrawiam Jacek

dzięki za propozycje:
- zboże ubierano (lato zmienia ubiera kolor zbóż)
- barier żadnych - określenie przed dopełnieniem nieobecna już A. P. krzyknęłaby inwersja
- na tym długo myślałem albo Twoja propozycja albo z poświęceniem - i to mi lepiej pasi
- słowo podrastować wrzeszczy w klimacie wiersza chociaż sensowo pasuje
- gubisz czy tryb przypuszczający a jakże tu istotny - są tacy co przez całe życie się uczą i na tym koniec nijak nie umieją nauk w życiu stosować

dzięki za poświęcony czas
lubię komentarze, które coś wnoszą i dają do myślenia

serdecznie pozdrawiam Jacek

Dla mnie klimatycznie, miłość zawarta w porach roku, ciekawe, czy jak wróciła jesienią mądrzejsza i bogatsza w doświadczenia, czy to coś zmieni na lepsze, a może już się nie da nic zmienić? Ciekawie. Pozdrawiam:)

autor zostawia sprawę otwartą
dzięki za wgląd
pozdrawiam :)