Z wiersza japońskiej dziewczyny

Z kwiatem wiśni w dłoni,
japońska dziewczyna,
nad swymi myślami
z lekka się skłoniła.

Uśmiech Mona Lizy
rozkwitł na jej twarzy,
papirus wpadł w ryzy
przypadkowych zdarzeń.

Nikt się nie domyślał,
co w jej głowie drzemie,
gdy wtem, w bezbronności,
przemówiły wiersze.


- 2008 -

 

 

Edytowane 1 Maja 2023 przez Marianna_Katarzyna (wyświetl historię edycji)

Bardzo dziwny wiersz, a ostatnia zwrotka wg mnie w ogóle nie pasuje do reszty tekstu. Czytelnik czeka za jakieś zaskakujące zakończenie, że coś z tą wiśnią, coś z tym papirusem, coś z Japonią się wydarzy, a tu nic. Nie przemawia to do mnie, nie moje klimaty, nie moja bajka. I nie rozumiem, czemu akurat różowa czcionka, która jest mało widoczna. Ale ja się nie znam, jestem tutaj przypadkiem jak wędrowiec na postoju, więc całkiem możliwe, że w tym coś w tym wierszu jest niezwykłego. Pzdr

[color=pink]piękny kolor;)

zdecydowanie nieudany zabieg z kolorem czcionki. ponieważ jestem w pewnym stopniu daltonistą, ten kolor zlewa mi się prawie zupełnie z kolorem tła. początkowo myślałem, że tam w ogóle nic nie ma, dopiero komentarze czytelników zmusiły mnie do dokładniejszego przyjrzenia się pustej, jak mi się wcześniej wydawało, przestrzeni pod tytułem.
a wiersz jaki jest, każdy widzi (?) ;).
pozdrawiam i do poczytania :)

Ty Kufelek,
ciebie nie lubię
ale na temat tego wiersza
jestem za.

Wiersz dobry, ale rzeczywiście mogłabyś zrezygnować z subtelnego różu na rzecz łatwiejszej do odczytania kolorystyki.
Pozdrawiam