Chęć

w nowy temat wejść
w starą utkana przędzę?
na Boga!
czuję jak znów zrzędzę
stare musi przeminąć
lecz pamięć ta dobra zła pani
chęć przeobrażenia
ma za nic

dobra
kwiatem klonu zapachnie
rześkością zimy powieje
słowa łaskawe przypomni
by znów wzbudzić nadzieję

spojrzeniem tkliwie wzajemnym
odnowi swą obietnicę
że zawsze ciebie i siebie
i Boga nami zachwycę

zła
pochwyci w swój taniec
coraz bardziej nakręca
aż ze wszystkich kątów
wymiecionych tak pięknie
wyłazi znów stara jakże
dobrze znajoma nędza

duszy

Witaj Krysiu !
Widzę ,że nie jesteś sama z dobrem i złem,,,,witaj w klubie!
O to jak trwoga to do Boga!Poprowadzi ,widocznie tak ma być!Droga pod górę ,,ale potem w dół!
Ładnie poprowadziłaś wers po wersie , lekko się czyta!
Uściski!
Hania

glin i krzem nowe Boże królestwo, kto porywa z ostatka w taniec? komu to pasuje?

Masz błąd merytoryczny, nie wiem, czy zamierzony- przędzę się przędzie, a tkaninę tka, więc: w starą wprzędziona ( może wpleciona?)przędzę lub w starą utkana tkaninę. Poza tym- podoba mi się.