Masz prawo komentować?

Niczym całun spowija was nieświadomość,
patrząc w lustro postrzegacie tylko ubranie,
obkładanego kwiatem trupa, to nie wskrzesi,
ja też siebie nie widzę, lecz kim jestem wiem,
że jestem, mam w wiedzy pełną świadomość,
nie musisz dociekać, ale milczeć masz prawo,
nie korzystając z niego, jak cenzor osądzasz,
w braku wiedzy głodnego, błądząc krytykujesz,
zachowujesz się jak kura za jadłem grzebiąca,
i kiedy inni składają jaja, ty jedynie gdaczesz,
umysł niczym dysk twardy gromadzi wszystko,
może nieoszlifowane wyrzucam, ale diamenty,
gdy ty uważasz swoje wypociny za oszlifowane,
które nigdy nie posłużą jako kamienie milowe.
sierpnia 2013

bardzo łatwo wziąć treść do siebie
ale i czytać całkiem odwrotnie
ciekawy wiersz!

zdrapek i pocharatka? jeszcze z tego nie wyrosłeś?

Czyżby narzekanie, że czytelnicy nie doceniają wypocin? Hm.

Arek