Kartka od rybki z New York City.

Gdy oderwałeś się od ziemi,
wznosząc ku gwiazdom, pod obłoki,
w nieboskłon jasny i szeroki,
uwięzłam - nielot - w swej przestrzeni.

Kto mi dał skrzydła, dał je Tobie;
za Tobą myśli moje biegły
w bezkres szeroki i odległy,
torując nową ścieżkę w głowie.

Kartkę przysłałeś z New York City;
miasta sennego szkic z lotu ptaka,
z rybką wklejoną w miejsce znaczka.
Wiem... tam są latające ryby.



- 20. 06. 2010 -
 

Tak to bywa, gdy druga połówka w relacji ma zbyt dużo możliwości. A może to kwestia widzenia własnego ja...
Podoba mi się, trafia.

Bardzo dobry wiersz choć po wyrazistych rymach w 1 i 2 zwrotce ta trzecia trochę "pływa". Pozdrawiam MM.

@marianna_ja
Super!
I to:
"...Kto mi dał skrzydła, dał je Tobie;
za Tobą myśli moje biegły
w bezkres szeroki i odległy,
torując nową ścieżkę w głowie."...

Pozdrawiam!

marianno, pierwsza i druga jak najbardziej...
(...)" - nielot - w swej przestrzeni.."..:)
Pozdrawiam.

jw - skoro powtórkowy to trzecią trzeba dopracować

rybki niech latają ale forma niech nie leży

pozdrawiam Jacek