garść liści z grobu

dawniej gwizd pociągu i dzwonek tramwaju
wyznaczały kres rodzinnych spotkań
zaczynających się przy grobach

dziś każdy ma dobrze wygrzaną furę
i zimne serce
a ponoć wszyscy z każdym dniem
zmierzamy do Niego

jedni pamiętają o tym na co dzień
inni od święta a jeszcze inni kompletnie zapomnieli

za to głośno utyskują:
do diabła z takim życiem

"dziś każdy ma wygrzaną furę
i równie zimne serce" - myślę, że coś z tym trzeba zrobić, bo "równie ciepłe" logicznie mogło by być, ale tak jak jest, to moim zdaniem nie. Po prostu. to "równie" tu miesza.
Poza tym, to świetny kawałek bardzo współczesnej poezji.

@Mirosław_Niewierszyn
przyczepiam się do zimnego serca - to nie fair! nie każdy...
więc te dwa pierwsze wersy w drugiej strofie... zresztą druga strofa cała utyka - jak dla mnie.
proponuję przemyśleć :)

pozdrawiam ciepłem

dzięki poprawiłem
dzięki za bardzo wspólczesna poezję:)))
trzeba wszytkiego próbować

pozdrawiam

ja tak spostrzegam świat wokół siebie

dzięki za wizytę
pozdrawiam

@Jacek_Suchowicz
życzę odmiany :)

Jacku, temat nie do zdarcia :)
w tamtym roku obrabialiśmy go wspólnie. pamiętasz?

http://www.poezja.org/wiersz,1,131306.html

a tu Twój:

http://www.poezja.org/wiersz,1,131431.html

:)

tutaj równie ciekawe ujęcie :)
pozdrawiam i do poczytania :)

jednego dnia świat tak postrzegamy innego inaczej

dzięki

sam mam dużo wątpliwości zwłaszcza forma
kilka razy próbowałem zmieścić w rymy i się nie udało

potrzebna lapidarność a w rymch ginie

pozdrawiam Jacek

Tym razem bez rymów u Ciebie.
Wygrzana fura mogłaby być "miernikiem" równie zimnego serca, nie zawsze oczywiście,
ale na cmentarzach są groby bliskich i są krewni/dzieci, nieraz dobrze nadziani,
a nie ma komu zapalić znicza. Z tym skojarzyła mi się treść.
Pozdrawiam.

jak zwykle trafiasz i jeszcze ta zdawkowość w rozmowach

pozdrawiam Jacek