****

we snach odwiedzasz mnie przypadkiem
czasem zagościsz nieco dłużej
lecz zawsze gonią chwile wartkie
a czar kolorów może urzec

i chociaż wokół śnieg się bieli
kwiaty zakwitły na zazdrostkach
bo kiedyś piątek się niedzielił
tłamsił niedziele smutek rozstań

rajskiego jabłka miodną słodycz
smakiem subtelnym wspomógł granat
jędrności powab oczy wodził
przykrył migdałem niewyspania

lecz rzeczywistość niczym Łyna
nurtem porwała nam złudzenia
i sennym cknieniem przypomina
że było przeszło nic już nie ma

Takim wierszem to ja się chętnie spiję :)

A jak już go wychylę ze dwa razy, to zakręci mi się w głowie
i plotę nieładnie co popadnie

trudno nie westchnąć nie zatrzymać,
kiedy się przejrzeć chcesz w złudzeniach,
gdy widzisz tęczę na kałuży
na ziemi niebo jest czy nie ma?

czy wtedy można dotknąć szczęścia?
dopóki słońce się z niej śmieje,
zdejmujesz buty, krok już w niebie
i momentalnie anielejesz


Pozdrawiam Jacku :)

Ale zostało we wspomnieniach.

łyna Łyną
w Tobie wersy nadal płyną
tutaj wartkie i klarowne
to gwarancja że cudowne
chwile jeszcze Cię spotkają
i nie dzieliłbym na straty
Ciebie chłopie boś bogaty
:-)

"Sny"... czar słów tez może urzec, śliczny wiersz.
Te pod... skopiowałam, poczytam na spokojnie któregoś dnia.
Pozdrawiam.

Bardzo ładny i liryczny wiersz.
Poza tym równiutki zrymowany nienagannie, co też ma swoje niewątpliwe znaczenie