Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ten pocałunek


Jacek_Suchowicz

Rekomendowane odpowiedzi

ten pocałunek niczym wiersz przekreślił nastrój zamknął usta
choć słowa grzęzną czasem cknię do tego co zabrała pustka

sam siebie pytam zbrakło fal czy zasięg poszedł na manowce
może na łączach utkwił żal zgmatwał uczucia te najprostsze

został w pamięci cichy szept wyraz wyprany z wielu znaczeń
i przypadkowy jakiś gest wymowę zdarzeń przeinaczył

ten pocałunek niczym wiersz rzucony jak jałmużna raczej
szczodrobliwości nadał sens jak datek w czasie mszy na tacę

zmysły zbudziła miękkość warg nadzieje gasił chłód policzków
straciła słodkość wdzięków barć figowy przestał kusić listek

zniecierpliwiony padał wzrok na pakiet gestów bez promocji
zniknął w przecenach myśli tok zbrakło pomysłów oraz opcji

jak sen powraca i się ckni zda się w ramionach można unieść
zaczarowanych kilka dni złudzenia zdarł ten pocałunek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W tym jakże lirycznym tekście znajduję "nadwyrazowość", którą można by okiełznać .Już wytłuszczam co mam na myśli. Czytając bez "tłustków" mam to samo:

"ten pocałunek niczym wiersz zakreślił nastrój zamknął usta
choć słowa grzęzną czasem cknię by raz na zawsze znikła pustka

sam siebie pytam zbrakło fal czy zasięg poszedł na manowce
może na łączach utkwił żal pogmatwał to co było proste

został w pamięci cichy szept słowa odarte z wielu znaczeń
i przypadkowy jakiś gest już wszystkie myśli przeinaczył"

itd

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

więc jakie by lekarstwo ci
przyłożyć na te żale
jak zrobić maść z banalnych słów
gdy masz złudzenia nagie

czy szeptem kłaść ustami czy
milczeniem byś ozdrowiał
na dobę raz a może dwa
i nie czuł w sercu gwoździa

wysiałam więc i wzeszło już
radości kilka ziaren
jak uda się uśmiechu kwiat
receptę dam na miarę


Serdeczności, Jacku :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


lekarstwa nie ma na co brać i maści ze słów robić
bo życie przecież dalej trwa jak woda i jak ogień

podobnie w pocałunkach jest są chłodne i gorące
jedne lodowy mają gest a w innych świeci słońce

o pierwszych wspomni czasem ktoś a drugie tańczą w pieśniach
zewsząd otacza cały gros i życie z nimi ekstra

więc ja wspominam mam to jest fakt i próżny tu ratunek
że kończy coś rozpaczy akt - zamyka pocałunek
:(

pozdrawiam Jacek :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andreas @iwonaroma tak. Kiedyś Skolwin był słynny na całą Polskę z produkcji szarego papieru toaletowego. Najlepsze w tym wszystkim były hałdy makulatury a tam cała literatura światowa i porno. Teraz na nabrzeżach papierni produkują kadłuby statków. Całkiem spore jednostki. 
    • Nim skończy się ten świat, Chciałbym zobaczyć; Jak człowiek się rodzi I jak umiera, Spojrzeć na szczęście I ze smutkiem się zmierzyć, Poznać pierwszą miłość I pożegnać ostatnią, Nauczyć się nowych rzeczy I zamienić nimi stare, Usłyszeć "na zdrowie" I zdrowie dostać, Tańczyć do muzyki, Kiedy ta przestaje grać. Chciałbym zrozumieć tą dziwność Bycia kimkolwiek na świecie, Bez potrzeby zmartwienia O to, co powiecie. Nim skończy się ten świat, Chciałbym żyć.
    • @Nefretete Dzięki za wyjaśnienia, a jednak o ile znaczenie tych słów wydaje się przekonujące, dalej nie mam zdania co do przedstawionego przykładu. Bo jeśli: z gór ład — sok jej ojcom tka - jest w miarę logiczne, to: akt mocjo jej kos — dał róg z - kompletnie tej logice zaprzecza :)   Przypomniała mi się historia pewnego konkursu, gdzie wyznaczono bardzo wysoką nagrodę za stworzenie dzieła (obrazu) o powalającym temacie. Dodatkowo nikomu nie ograniczono udziału. Mógł w nim uczestniczyć każdy, od amatora do najbardziej uznanych mistrzów. Oczywiście konkurs wygrał jeden z najsłynniejszych artystów tamtych czasów, a podczas wręczania nagrody pięknie podziękował i powiedział: Nigdy nie musiałem, dlatego nie uczestniczyłem w żadnych konkursach. Postanowiłem jednak tym razem spróbować, powodowany głównie ciekawością, jak będą się między sobą ścierać, skakać do oczu i czego też mądrego, w rezultacie tych sporów, dowiodą specjaliści krytycy i jurorzy. O wygraniu nagrody nawet nie pomyślałem. Dowiedli mianowicie tego, że pierwszą nagrodę otrzymała moja 20letnia deska, na której jak dotąd mieszałem i rozrabiałem farby.   Konkluzja zatem jest jedna - wygrało nazwisko, a nie dzieło, a mistrz po mistrzowsku postanowił sobie zakpić z krytyków i jurorów :) Dlatego zastanawiam się, czy z 'mordnilapem' nie jest przypadkiem podobnie i czy ktoś się teraz z satysfakcją nie turla skręcony ze śmiechu po podłodze. ;D

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • @MIROSŁAW C. to kwestia boskiej fizyki, nie kości
    • Przysługi oddane Długi spłacone Sprawy uporządkowane   Testament spisany Majątek rozdany Grób naszykowany   Kapłan wezwany Smutek wylany Żal niewypowiedziany   Msza odprawiana Rodzina zebrana Czarno ubrana   I tylko jedno pytanie   Czy kochającego Lecz nie kochanego Wpuszczą do królestwa niebieskiego?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...