o ptaszkach

był raz sobie pan szczygiełek
miał pomysłów łepek pełen,
więc układał sobie piórka
po czym sfruwał na podwórka.

słonko wyżej, listki młode
wykorzystać chcę urodę
gniazdko przecież mam gotowe,
to mi trzeba szczygiełkowej.

znalazł śliczną ci ptaszynę
przyfruwała na leszczynę,
między listki się chowała
stamtąd pawia podglądała.

darmo szczygieł czekał, prosił,
smakołyki dla niej znosił,
toż to głupi paw! niestety
nie rozumiem tej kobiety!

dumny, próżny, nic nie robi
tylko trawnik sobą zdobi,
gniazdka ci nie wybuduje
ty do niego nie pasujesz!

a paw dumnie nóżki stawia
ciągle ogon swój rozstawia.
ani spojrzy na leszczynę
patrzy w pióra, nie w dziewczynę.

i do teraz siedzi w krzakach
zapatrzona na cudptaka,
szczygieł ruszył wreszcie skrzydło
bo czekanie mu już zbrzydło
- na cóż jam się tak zadurzył?
...poszedł spić się do kałuży!

*

morał sam się poukładał,
że na szczęście swe wypada,
machnąć ręką, kiedy ona
tylko w próżność zapatrzona.



2005

Bajka jak u Brzechwy, morał- the best:)

Bardzo ładna bajeczka. Pozdrawiam

@Alicja_Wysocka
trudno znaleźć właściwą dziewczyne

@Alicja_Wysocka

a ta próżność odczytana,
pawia rzuca na kolana!
lecz co gorsza moja miła,
artystę żeś sobie wykpiła.

paw, no cóż, takie ma zajęcie,
barwy, wdzięk, masz pojęcie?
a na polanie, teatr, scena
i rola ważna do wyuczenia

i trzeba z dumą w dziobie,
czasem zakrzyknąć sobie,
a w słońcu się zapuszyć,
i ogonem często poruszyć.

a po pracy do domu,
gdzie z wysiłkiem On, bo komu?
przyszła kiedyś gniazda budowa,
jak cztery takie strzygła, od nowa.

gniazdo wielopokojowe czeka,
on już widział tam z daleka.
w liściach łypał na leszczynę,
śliczną badał tę ptaszynę

choć w domu siedzi jedna żona
druga też nie obrażona
wcale je zazdrość nie bierze
choć strzygłówka ładne zwierze

takie to pawie mają zasady
że żon nigdy im od przesady
że aż gatunek inny, pawia intryguje
ciekawy jak taka mała miłuje!

*

morał choć stary
nie dajmy się zgłupić
lepiej być pysznym niż iść się upić

Witaj Alicjo - miło u ciebie kolorowo i bajkowo i z przesłaniem .
pozd.

@Kulok_the_Bo$$

Ale mnie przymierzyłeś :)
Za Brzechwą to mogłabym co najwyżej kałamarz nosić,
ale dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Starą bajkę wygrzebałam, bo jakoś nic nowego nie przychodzi mi do głowy.

@Mieczysław_Borys
Cieszy mnie, że się spodobała :)

@bazyl_prost
Ano trudno, faceta też.

Pozdrawiam :)

@Sabre_Wolfik


O, dziękuję za wiersz, miło :)

szczygieł poszedł pić z rozpaczy
przecież sobie w łeb nie strzeli,
to by było jeszcze gorsze
apopleksji lub histerii

dostać mogą tylko baby,
więc po męsku, zważ że wodą
poszedł raczyć się z kałuży
chciał zapomnieć szczygiełkową

nic lepszego nie wymyślił
każdy radzi se jak umie
zamiast serca boli głowa,
nie pochwalam lecz rozumiem

nic mi więcej nie wiadomo
jakie życie wiodła para
czy ktokolwiek wie lub widział
mógłby dopowiedzieć zaraz?

*
a cóż z pychą, co się wciska
na margines, bóg mi świadkiem
ona zawsze pierwsza chodzi
tuż przed klęską i upadkiem

:)

@Waldemar_Talar_Talar
A witaj Waldemarze :)
No bajka, jak bajka.
Od zwierząt też można się uczyć.

Serdeczności

@Alicja_Wysocka
Czytało się lekko jak wieszcza tego, więc się nasunęło samo. To plus morał- jakżeby mogło inaczej być?

@Kulok_the_Bo$$
Tym wdzięczniej dziękuję :)

fajnie lekko i z przekazem:)
aż miło się czyta takie cudeńka:)

@Renata_Filipkowska
Och, dziękuję pięknie :)

@Alicja_Wysocka

a kałuża była miejska,
szczygieł pewnie już jest wzięty,
nakapały do niej różne
procentowe elementy.

któż do takiej owej damy,
znosi smaczne cud robale?
gdy, ta dba o swą figurę,
jadłem sytym gardzi wcale!

marny z niego szczygłyszyna,
co porażkę swą w mig zmienia
i nie walcząc wprost popada
w próżność stanu otępienia.

i co dalej?
wszak wiadomo,
gdy wytrzeźwiał już niestety
szygiełkowa uwiedziona
przez dziób Pawia też poety.

śliczne do niej mówił słowa,
kolorowo przy tym świecąc.
zasłuchana poszła w ciemno,
równie swoją błyszcząc kiecą.

pycha była tu na pokaz,
bo gdy trzeba jest jak nowa.
grunt by wiedzieć kiedy warto,
pięknie się zaprezentować.

*

a szygieł?
czy dziob w kałuży pomoczy?
czy po rozum głowa pójdzie?
czy strzeli miedzy oczy?

czym nas zaskoczy?

@Sabre_Wolfik



paw poetą? ładne rzeczy
z ciekawością ciągłą zerkał
żelem ogon gładził, stroszył,
bo dom pawia był z lusterka

chciał oglądać tylko siebie
dookoła, z każdej strony
szczerzył dziobek w głupie miny
do tych piórek wyzłoconych

nie miał czasu na poezję
i o żonę nie dbał wcale
prężył torsem turkusowym,
przez co nie mógł szukać ziaren

zakrzyczana, zapomniana
myśli sobie - muszę uciec
no i z deszczu wprost pod rynnę
zakochała się w kogucie

:)

@Alicja_Wysocka

kogut chwat prawdziwie zdolny
pierś z wdziękiem napina,
muskuł pręży oskrzydlony
leci groźna mina.

lecz szczygłówkę, gdy zobaczył
zpochmurniałość zmyta,
błysnął okiem, ruszył dzwonkiem
zaraz kniej zawita

taki kolor, taka barwa,
wiele w ptaku siły,
szczygłowata się zachwyca
- będzie dla mnie miły.

on szarmacko nią pochyla
porzucając nagle,
na przeciwko drugi idzie
patrzy nań zajadle.

i ruszyli skotłowani
kładąc się pokotem,
a ptaszyna wystraszona
ratuje odlotem.

pędzi, leci, na złamanie,
aż jej w oko wpada,
prosta, jasna postać boćka
i jedzona żaba.

@Sabre_Wolfik
koniec bajki, panie dzieju
zbrakło kitu, znaczy kleju

dobranoc :)

@Alicja_Wysocka

kitu? kleju?

aaaa bo ta żaba żywa
co ją tu mamy
a bociek przeciwnie
cały z reklamy

żaba w moczarach
już sobie hasa
bociek wciąż stoi
znaczek atlasa