terrorystka czy bohaterka

(Caravaggio)

tęga męska szyja już prawie przecięta
niemy krzyk na ustach przerażone oczy
naprężone dłonie słabną w śmierci pętach
jeszcze nie dotarło myśli że sen mroczy

ciężki łeb odgięła chwytając za włosy
zda się drób oprawia miecz ujęty lekko
grymas obrzydzenia przestać myśleć o tym
trofeum zawinąć nie czas nawet westchnąć

obmyśliła zbrodnię chcąc swój lud ocalić
wdziękami uwiodła aby zabić skrycie
cały wdowi żywot przez moment na szali
Pan pobłogosławił przepięknej Judycie

@Jacek_Suchowicz

fajnie, fajnie rozlokowana treść w wersach. jeśli coś - wytrąciło mnie ze spokojnego czytania powtórzenie rymu pomiędzy ostatnim wersem 1 strofki a pierwszym wersem 2 strofki: mroczy - włosy, czyli w efekcie poczwórny rym "o-y". jak dla mnie można by jeszcze popracować no ale to tylko moje zdanie.

aha - dobry tytuł.

@Jacek_Suchowicz
mocny w wymowie... zatrzymuje i budzi refleksję - czasami między dobrem a złem jest bardzo subtelna granica

serdecznie pozdrawiam :)