pisz

choćbyś pragnęła bardzo bardzo
nigdy się w nicość nie rozproszysz
gdy zrzucisz z siebie ziemską marność
stwierdzisz że widzą Twoje oczy

że myślisz dalej widzisz więcej
wszystko co było płynie obok
tam nie dokucza brak pieniędzy
a bliscy płaczą lecz nad sobą

a póki co to jesteś tutaj
słowa jak piórka zwiewnie składaj
zaś psotnik wiatr im nie da upaść
czarowi ich ulegnie Adam

Ty będziesz mamić i kreować
byty zdarzenia nowe światy
melodią będą grały słowa
barwami uczuć przebogate

przystawiasz słowo jak rewolwer
zimny i groźny tuż przy skroni
cóż, ja pod presją i ze strachu
wyłącznie zmyślę ci androny

więc najzieleńsze z wszystkich pojęć
którego na żądanie nie mam
każe poszukać mi wymówki
i spleść koszałkę na ten temat

jak babcię kocham, nie potrafię
białą chusteczką macham teraz
poddaję się, zapomnij winę
jeśli nie możesz, celnie strzelaj

:)

białą chusteczką już mi machasz
nie wierzę że jest pełna łez
bo nie dokucza już Ci katar
a i problemy znikły gdzieś

... :))

ostatni wers w trzeciej poniżej poziomu wiersza :-(
Pierwszy w czwartej czyni dyskomfort dużą literą :-(
Bardziej niż ostatnim w pierwszej ;-)

nie wiem o co idzie z tym ostatanim trzeciej
Spostrzegłes to jest wymiana zdań wierszem pomiędzy dwiema konkretnymi osobami. Z szacunku dla drugiej strony pisze si dużą literą
pozdrawiam :-)