(pamięci Giordano Bruno)

Strasznie w tym wierszu spłycasz.
Znaczenie Giordano Bruno polega na intelektualnej odwadze, nie - jakiemuś namaszczeniu cierpienia, ofiary, ognia, męczeństwa.
Ofiara dla samej ofiary to zwykły masochizm, w tym nie ma nic godnego podziwu.
Pozdrawiam.

dziękuję za dające do myślenia słowa krytyki.. masz prawo tak to widzieć...
mnie raczej chodziło o to, że nawet w śmierci Giordano pozostał wielkim człowiekiem. zmian, które wniosła jego myśl filozoficzna, choć wówczas tak niezrozumiała, nie można przecenić. Życie niektórych osób nie kończy się z chwilą śmierci, jaka by ona nie była - stąd skojarzenie. Raczej odbieram je w kategorii piękna a nie męczeństwa, choć męczeństwu z pewnością nie da się zaprzeczyć...

Ale w tym wierszu nie ma wiele na temat zmian, jakie zapoczątkował Giordano Bruno, jego wkładu do dorobku naukowego. Jest za to jakaś apoteoza ognia. Nie znając biografii, czytając jedynie wiersz, można by odnieść wrażenie, że głównym "dokonaniem" Bruno była śmierć w płomieniach...