walc nocnych tramwajów

z zapętlonych rozstajów płyną nocne tramwaje
wydzwaniają melodię
to walc

gdy do do tańca mnie proszą wgryzam się w ciemne moce
zagłębiając się w srebro
i mrok

księżyc niby latarnia sny srebrzyste uwalnia
tutaj można cię spotkać
nie raz

wczoraj miękka jak kotka dzisiaj wciąż jeszcze słodka
nie rozdajesz miłości
chcesz - płać

a w zaułku przechodzień skrada się niczym złodziej
i strzęp mroku przesłonił
mu twarz

rtęcią brzytwa skapuje gdy księżycem filuje
może rtęcią a może
też krwią

uwierz nie chcesz go spotkać więc uciekaj stąd kotko
on w piwnicy trofea
swe ma

niedaleko w kartonie humpty dumpty wciąż drzemie
bo wszak nie ma jak własny
mieć dom

trzej amigos w potrzebie w butelkowej zalewie
treść wyssali i gryzą
już szkło

gdzieś w wieczności za murem pogrążeni w sny bure
kumple trzech muszkieterów
piach żrą

w okno zagląda cisza w walcu wagon kołysze
a ta cisza za oknem
aż łka

pędzi nocnym tramwajem pisze wiersz na kolanie
zagubiony pasażer
to ja

J.E.S.

sympatycznie i rytmicznie do przedostatniej zwrotki, gdzie zgrzyta, może "w okno wpina się cisza", chyba że zgrzytać miało.
Pozdrawiam!

bywa czasem i tak w tych nocnych tramwajach, refleksyjnie w przyjemnej rytmicznej formie (powtórzenie "do" przypadkowe?)

Witaj,

Bardzo zgrabnie i lirycznie płynie całość.
Jedynie uwiera mnie nieco: w butelkowej zalewie w kontekście "wyssali", mnie osobiście pasuje:

"trzej amigos w potrzebie z butelkowej zalewy
treść wyssali i gryzą
już szkło"

Ale zapewne zaburzyłoby to kompozycję;) Pozdrawiam

@Alga_

Cześć, Alga, co do twojej propozycji, nie zaburzyłoby to kompozycji.
A jednak chciałem moich bohaterów zakonserwować w alkoholu, stąd taka a nie inna forma gramatyczna.
Czekam na oprawę muzyczną od przyjaciela z Holandii.
Cieszę się, że Ci się podoba.

Tramwaje mnie fascynują w jakiś dziwny sposób.

I mam w zanadrzu inny wiersz o tramwajach.
Ale jest na tyle dobry, że wolałbym go wstawić w dziale dla wprawnych poetów, który w jakiś niepojęty dla mnie sposób, w ogóle nie rekrutuje. Moderatorzy śpią, albo ich nie ma. Bardzo tajemnicza jest atmosfera tego portalu.
Mam wrażenie, że coś tu umiera.

Z pewnością rozumiesz o co mi chodzi.

;) spodziewałam się, że chodzi Ci o pikle.
co do reszty, rozumiem, ale nie wypowiadam się - świeżak jestem, dopiero się rozglądam ;)

Pozostaję w zaciekawieniu nową odsłoną tramwajów ;)

Pozdrawiam

@efemeryda2
Efemerydo, koncepcji w jaki sposób cisza może hałasować jest wiele.
Twoja mi się podoba.
Choć bardziej skłonny byłbym traktować ciszę jako coś, co podgryza rzeczywistość hałasu informacyjnego.
A więc zamiast wpina, na przyklad wgryza.

w okno wgryza się cisza

Niemniej, nie zmienię. Niech będzie, po prostu, zagląda.
Co do rytmiki pasuje wszystko.

magia nocy i nocnych tramwai , trochę horrorowo, ale słusznie , słusznie , bo i tak może być, trochę oksymoronów , bo cisza i tramwaj do siebie to ni jak , ale to juz czepianie, ogólnie udany wiersz
pozdrawiam kredens