Wojna Światów (Mars wita Was)

Pojmuję najeźdźców z Marsa.
U nich pustynia.
Krew to życie i woda.

Nie, żebym zachęcał,
aby przemierzali Ziemię swoimi trójnogami
i wysysali...

Rozumiem,
bo i tak mają przesrane z ziemskimi bakteriami,
tworzącymi Państwo Islamskie.

Lęki!?

Jak to między braćmi tej samej krwi
i Boga.

Innej religii.
Porozumienia bez szans.

Ukrzyżować, bądź rozstrzelać kochanków
przy lampce wina, na ulicy, przy stadionie

Stade de France.

@Jerzy_Edmund_Sobczak
Trudno przejść obojętnie obok wiersza
kiedy ból i lęk dotyka... :(

Wiersz z tych, który zmusza do refleksji i zatrzymuje na dłużej.
Nie przechodzimy obojętnie wobec zbrodni na niewinnych ludziach.
A wszystko to dzieje się w imię - właśnie - w imię czego?
Pozdrawiam...

Tak uważacie dziewczyny?
Zwracam się do Marlett i do Apolonii.

Bo ja mam trochę wątpliwości, czy można tak pisać o tragedii.

Z drugiej strony myślę, że ta metafora pustynnego Marsa i boga wojny mi się udała.

I najeźdzy, a może uciekinierzy z ginącego świata.

Wiem, że nie wszyscy czytali Wojnę Światów Wellsa.

Że mało kto wie, iż Orson Welles, charyzmatyczny aktor, wywołał panikę swoim słuchowiskiem radiowym, opartym na powieści Herberta Georga Wellsa.

W swoim zamierzeniu pragnąłem uniknąć patosu i połączyć dwa problemy.
Uchodźcy i terroryzm.
Tylko pozornie ze sobą związane, chociaż związane.
Ale do przemyślenia.

Może puenta określa tragedię?

Ale przecież ta nie potrzebuje określenia.
Jest i boli.

Jurek

@Marlett

Dziękuję.
Odpowiedź masz w ogólnym komentarzu.

@Apolonia_Zięba
I Tobie dziękuję, Apolonio.

Ja sam nie do końca jestem zadowolony.

Jurek

@Jerzy_Edmund_Sobczak
Poezja zmiksowana z polityką
nie zawsze jest smacznym
koktajlem :)