****

jakże nie lubię eliptycznych ucieczek słońca
w miejsca w których mnie nie ma
wiatru z mroźnym oddechem
pustych oczu wieczornego cienia

uciekam szybko bo coś czai się
pod lasem
patrzę w żółte okien latarnie
luba myśl w sercu radośnie kołacze
oto mój dom wiem
że przygarnie

@Stary_Kredens

wsobność dopada w drugiej połowie
ekliptyka i oś ziemi bruździ
nie ma nas wszędzie tam gdzie marzymy
strach na wróble lęk budzi znienacka

dziecinne lęki się zestarzały
i potwornieją cienie pod lasem
zmrożone obawy wtem topnieją
czas bezlitośnie czasem dotyka

wiara żywiona chlebusiem słowa
nadziei sprzyja i miłość syci
serce serdecznie bije też myśli
skłonne uważać są że błądzi On

@Stary_Kredens
Podoba się i miło , że z inspiracji mojego wiersza
pozdrawiam Kredens

@Stary_Kredens

Jakże Ci Stary_Kredensie nie odpowiedzieć
po znajomości tyloletniej - pozdrowieniem na (za) pozdrowienie,
nie będąc Ci nic dłużnym , oprócz miłości bliźniego...

Mam trzy "domy", więc samo przez się, tytuł przyciągnął.
W drugiej 'nutka' archaizmu, ale ogólnie sympatycznie jest...
Pozdrawiam.