gąski

w miejscu gdzie promień stale walczy z cieniem
a impet wiatru obraca się w niwecz
i wszystko chodzące znajduje spełnienie
możesz spotkać gąski zielone żółte i siwe

na stanowisku słonecznym i suchym
w niewielkich grupach w ciszy wyczekują
oko przyciągając pięknym kapeluszem
że natychmiast pragniesz delikatnie dłonią ująć

i szybko wyrwać by się przyjrzeć z bliska
wysmukłej talii ocenić kapelusz
czasami zadarty byś dostrzegł spod liścia
i zapragnął posiąść w wiadomym od wieków celu

dał się zniewolić wachlarzami smaków
miłym dotykiem usta swe obdarzyć
apetyt postawić finezją zapachu
rozkoszy ulegnie także młodzieniec i starzyk

@Jacek_Suchowicz

Witaj - uwielbiam grzyby i jeść i zbierać - ale gąsek nigdy nie zbierałem
ponieważ nie nauczono mnie ich rozpoznawać .
Zbieram tylko prawdziwki koźlaki rydze maślaki i sowy czyli kanie oraz podgrzybki
i nie ma mowy bym się pomylił .
Ale słyszałem że owe gąski są wyśmienite .
Fajny wiersz i w porę napisany .
Spokojnej nocy życzę

czy to o grzybach (właściwie) poemat, czy to grzyby są poematem (przynajmniej podniebienia) :)

Sympatycznie o grzybach. Takiego układu strofek nie znam, chwilami jakby brakowało mi słowa,
albo było o słowo, dwa za dużo... cóż, być może mam szansę poduczyć się czegoś... ;)
Pozdrawiam.

to takie moje eksperymenty aby uniknąć katarynki w czytaniu
ustalam sobie metrum strofy (dla danego typu wiersza - tu ostatni wers wszędzie wydłużony ma za zadanie stopować i zmusić do myślenia bo tekst wbrew pozorom nie o grzybach) i lecę
(5/6 5/6 6/6 6/8)
dzięki za opinie
serdecznie pozdrawiam Jacek

rozumiem podtekst, ale mię przeniosło do lasu. dziękuję :)

pozdrawiam i do poczytania :)

Nie każda gąska da się strawić...
pozdrawiam