nigdy nie powiem

Wczoraj widziałem, te smutne oczy
Serce jak zawsze szybciej zabiło
Świeciły jasno jak płomień świecy
Czemu odwagi mi nie przybyło

Przez moment na mnie patrzyły dłużej
Albo to mi się znów wydawało
Cały jak struna zadrżałem krótko
Wzrok odwróciłem, czegoś się bałem

Przechodząc obok łokciem trąciłaś
Ja odskoczyłem lekko zdziwiony
Nie wiedząc czy to tylko przypadek
Czy może sygnał ten wymarzony

Pewnie się tego nigdy nie dowiem
Niestety na to nic nie poradzę
Tak bardzo chciałbym, to Ci powiedzieć
A tylko marzę, marzę i marzę

I tak od dawna wciąż się mijamy
Brak mi odwagi Ciebie zapytać
Kiedy mi patrzysz w oczy głęboko
Czy może jednak coś nam umyka

A tutaj nie mam się do czego przyczepić... Technicznie całkiem sprawny, moim zdaniem.
Mółby ktoś powiedzieć, że temat młodzieńczych rosterek zbyt banalny, ale ja mu właśnie tej młodzieńczości i takich rosterek nieco zazdroszczę :)
Pozdrawiam i do poczytania :)

@Sylwester_Lasota

Dziękuję za przychylny komentarz , ale wiem że tekstowi jeszcze dużo brakuje ( oklepane frazy , dużo zaimków ,itp.).

pozdrawiam

@Andrzej_Wojnowski

Witaj Andrzeju - gdy ktoś komuś patrzy głęboko w oczy
to ten ktoś powinien mieć odwagę zagadać zaczepić - czyż nie prawda .
Skoro to spojrzenie jest tak bliskie.
pozd.

@Waldemar_Talar_Talar

Dzięki za przeczytanie .
A z tym pytaniem to nie jest takie proste.