Ludzie

otuleni szczelnie płaszczem półprawd
w szalikach pogardy
albo wyrozumiałości pozornej
która szybko skruszeje pod tanim butem rzeczywistości
uśmiechają się schludnie
jarmarcznie
nieszczerze

jak sroki obwieszeni tombakiem pochlebstw
mieszają gęsty sos bzdur
okraszonych nutą najmodniejszych głupot

na swoje kopytko mielą półświatki
półćwiartki
pół -

i ostatecznie sami już nie wiedzą
gdzie człowiek
a gdzie falsyfikat

Falsyfikatów mnóstwo
Jakże trudno niektórym być sobą

Pozdrawiam

@anna_barbara__czuraj-struzik

Witaj - namieszałaś Anno - trudno wyczuć który jest który
chowają się za maską - udają innych niż są.
Podoba się - nowocześnie.
Miłego ci życzę

@anna_barbara__czuraj-struzik
Utknęłam tu.
Bardzo refleksyjny tekst- od pierwszego wersu do ostatniego. Nie odniosę się jednak do treści mimo, że myśli dosłownie "kipią".
Mocne podsumowanie bardzo wymownej treści.
Bardzo lubię takie teksty. Pozdrowienia :)

Moi koledzy i koleżanki po piórze,
dziękuję Wam za odniesienia do tego wiersza, są dla mnie bardzo istotne, pozdrawiam serdecznie :) :) :)