sąd

ile za życie [...] zapłacić to nic że przypadkowe może

składam ręce w myślach przebacz

cierpienie skutkuje rachunkiem sumienia
nie umiem znaleźć odpowiedzi na wypalone bólem pytanie
o przypadkowość zdarzeń
może to nie jest przypadek
kiedyś trzeba
zawartość obolałej duszy podzielić na pół
położyć na szali i czekać aż ogrom wiedzy wyda wyrok

bezradność ma odór śmierci
stoję w miejscu chwiejąc się niepewnie
myśli jak iskry znakami zapytania strzelają w górę
brak odpowiedzi
brak odpowiedzi

to już drugi etap
zaskoczenie nagłą rzeczywistością ustąpiło przetargom z sędzią
składam apelację do nieba a priori
póki wyrok jest jeszcze w łasce przypadku
szeptem obiecuję kaucję za winy

noc...
proszę wstać sąd nadchodzi!

29.11.2015

@luna_

Witaj - zatrzymał zmusił do zastanowienia.
Ten podział duszy czymś innym takim odkrywczym.
Wiersz w całości przypadł mi.
Udanego popołudnia życzę

w Kanie Galilejskiej spełniły się prośby i spełniają się do dziś
chociaż ktoś ten scenariusz już dawno napisał
każda sztuka ma swój koniec a aktor zmienia miejsce tylko pobytu :)

@Waldemar_Talar_Talar
Waldemarze, dziękuję za refleksję nad tekstem.
To dla mnie bardzo wiele znaczy jako dla osoby piszącej.
Pozdrawiam serdecznie :)

@Jacek_Suchowicz
"Proście a będzie Wam dane"
Oby Twoje ostatnie zdanie było prorocze.
Dziękuję Jacku :)

bardzo mądre - "cierpienie skutkuje rachunkiem sumienia" pozdrawiam serdecznie :)

@anna_barbara__czuraj-struzik
to dziwne prawda? sprawdza się przysłowie: jak trwoga to do Boga :)