Nie wiesz, że…

Bo ty jeszcze nie wiesz o tym,
Że takie śliczne i twoje
Dzieciątko maleńkie masz ze mną,
Że tulę je nocą i koję.

Widziadła o zimnych dłoniach
Gorące policzki studzą
Jeszcze w nią sama nie wierzę,
Nie pokazuję ludziom.

Na wydzierganej poduszce
Z objęć i nuceń nocy
Obie się nie możemy
Napatrzeć sobie w oczy.

Dnie, schodzą jakoś znośniej
Najgorsze te noce, ta ciemność,
Sieroce bezkształty się lepią
Na imię jej dałam - Bezsenność.

Bardzo lubię to co piszesz,bo sposób w jaki przekazujesz swoje myśli jest czytelny i piękny.Jak każdy Twój wiersz do ulu.Pozdrawiam słonecznym porankiem. EK

Niezmiernie mi miło, pozdrawiam również :)

Ładny, ale wielkiego wrażenia nie zrobił. Byłoby o wiele lepiej jakby zachowana było jadnolitość rytmiczna (tymbardziej, że różnice między parami wersów nie są wielkie - jedna sylaba).
Pozdrawiam.

podpisuje sie pod zdaniem Ewy Kos .
czekam również na coś innego ...
serdecznie pozdrawiam z bolem glowy ;)

jasiu zły - bo i nie upieram się przy identycznej ilości sylab. Pozwalam sobie na ten zabieg nawet dość często. Szczególnie wtedy, kiedy mimo różnicy, rytm nie jest aż tak bardzo zagrożony. (No chyba, że nie mam słuchu :P)

Darujesz mi
Jasiu Zły? :)

Dzięki Dziewczyny :)

I kolejna perełka :)

:))))

@Sylwester_Lasota

Nie jesteś przypadkiem jubilerem?

Absolutnie nie, 100%. Nawet poławiaczem pereł nie jestem. To raczej one mnie łowią. ;)

Cała przyjemność po mojej stronie.

Alicjo, bezsenność to zmora niejednego człeka.. a Tyk wdzięcznie o niej, że można się nawet do niej przytulić... :)

@Nata_Kruk  Nato,

dawno temu, o napisałam. Obecnie mniej mnie ciągnie do pisania chyba coś, gdzieś pogubiłam.

.... no to mamy podobnie... mnie też się tak jakoś coś pogubiło... ;)